ճոխաճանութիւն

Old Armenian

Etymology

From ճոխ (čox) + -ա- (-a-) +‎ -ճան (-čan) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

ճոխաճանութիւն • (čoxačanutʻiwn)

  1. pomp, ostentation, show, parade

Declension

n-type
singular plural
nominative ճոխաճանութիւն (čoxačanutʻiwn) ճոխաճանութիւնք (čoxačanutʻiwnkʻ)
genitive ճոխաճանութեան (čoxačanutʻean) ճոխաճանութեանց (čoxačanutʻeancʻ)
dative ճոխաճանութեան (čoxačanutʻean) ճոխաճանութեանց (čoxačanutʻeancʻ)
accusative ճոխաճանութիւն (čoxačanutʻiwn) ճոխաճանութիւնս (čoxačanutʻiwns)
ablative ճոխաճանութենէ (čoxačanutʻenē) ճոխաճանութեանց (čoxačanutʻeancʻ)
instrumental ճոխաճանութեամբ (čoxačanutʻeamb) ճոխաճանութեամբք (čoxačanutʻeambkʻ)
locative ճոխաճանութեան (čoxačanutʻean) ճոխաճանութիւնս (čoxačanutʻiwns)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ճոխաճանութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ճան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press