մատնուլ
Old Armenian
Verb
մատնուլ • (matnul)
- infinitive of մատնում (matnum)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | մատնուլ (matnul) |
| genitive | մատնլոյ (matnloy) |
| dative | մատնլոյ (matnloy) |
| accusative | մատնուլ (matnul) |
| ablative | մատնլոյ (matnloy) |
| instrumental | մատնլով (matnlov) |
| locative | մատնուլ (matnul) |