մարմար

Armenian

Etymology

From Middle Armenian մարմար (marmar), from Old Armenian մարմար (marmar).

Pronunciation

  • (Eastern Armenian) IPA(key): /mɑɾˈmɑɾ/, [mɑɾmɑ́ɾ]
  • (Western Armenian) IPA(key): /mɑɾˈmɑɾ/, [mɑɾmɑ́ɾ]
  • Audio (Eastern Armenian):(file)

Noun

մարմար • (marmar)

  1. marble

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մարմար (marmar) մարմարներ (marmarner)
dative մարմարի (marmari) մարմարների (marmarneri)
ablative մարմարից (marmaricʻ) մարմարներից (marmarnericʻ)
instrumental մարմարով (marmarov) մարմարներով (marmarnerov)
locative մարմարում (marmarum) մարմարներում (marmarnerum)
definite forms
nominative մարմարը / մարմարն (marmarə / marmarn) մարմարները / մարմարներն (marmarnerə / marmarnern)
dative մարմարին (marmarin) մարմարներին (marmarnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մարմարս (marmars) մարմարներս (marmarners)
dative մարմարիս (marmaris) մարմարներիս (marmarneris)
ablative մարմարիցս (marmaricʻs) մարմարներիցս (marmarnericʻs)
instrumental մարմարովս (marmarovs) մարմարներովս (marmarnerovs)
locative մարմարումս (marmarums) մարմարներումս (marmarnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մարմարդ (marmard) մարմարներդ (marmarnerd)
dative մարմարիդ (marmarid) մարմարներիդ (marmarnerid)
ablative մարմարիցդ (marmaricʻd) մարմարներիցդ (marmarnericʻd)
instrumental մարմարովդ (marmarovd) մարմարներովդ (marmarnerovd)
locative մարմարումդ (marmarumd) մարմարներումդ (marmarnerumd)

Old Armenian

Alternative forms

  • մարմարիոն (marmarion), մարմարիովն (marmariovn)

Etymology

Borrowed from Ancient Greek μάρμαρος (mármaros). The form մարմարիոն (marmarion) may reflect a hypothetical Byzantine Greek *μαρμάριον (*marmárion).

Noun

մարմար • (marmar)

  1. marble
    • 14th century, Grigor Tatʻewacʻi, Girkʻ kʻarozutʻean or kočʻi Amaṙan hator [Sermons, Summer Part]:[1]
      Եւ կէսն որ ՚ի ջուրն է՝ ՚ի մարմար քար փոխի []
      Ew kēsn or ’i ǰurn ē, ’i marmar kʻar pʻoxi []
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Ačaṙean remarks that the form մարմար (marmar) is certainly classical, even though we do not have a classical attestation by accident.

Derived terms

  • մարմաձեւ (marmajew)
  • մարմարակուռ (marmarakuṙ)
  • մարմարաշէն (marmarašēn)
  • մարմարապատ (marmarapat)
  • մարմարեայ (marmareay)
  • մարմարեղէն (marmarełēn)
  • մարմարիոնեայ (marmarioneay)

Descendants

  • Middle Armenian: մարմար (marmar), մարմառ (marmaṙ), մառմառ (maṙmaṙ)
  • ? Old Georgian: მარმალი (marmali)

References

  1. ^ Grigor Tatʻewacʻi (1741) Girkʻ kʻarozutʻean, or kočʻi Amaṙan hator [Sermons, Summer Part]‎[1], Constantinople: Abraham Tʻrakacʻi Press, page 163

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1977) “մարմար”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume III, Yerevan: University Press, pages 286–287
  • Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 364