մաքառիմ

Old Armenian

Etymology

According to Ačaṙyan, from Akkadian 𒈠𒄩𒊒 (maḫāru, to face, to confront; to oppose). J̌ahukyan considers the similarity with the Akkadian accidental and prefers the connection with Ancient Greek μάχομαι (mákhomai), μάχη (mákhē), supposing a common origin, perhaps a substrate word of the form *makh-.

Verb

մաքառիմ • (makʻaṙim)

  1. to combat, to fight, to come to blows
  2. to wrangle, to quarrel, to dispute, to discuss, to argue

Conjugation

mediopassive
infinitive մաքառել, մաքառիլ* (makʻaṙel, makʻaṙil*) participle մաքառեցեալ, մաքառեալ (makʻaṙecʻeal, makʻaṙeal)
causative մաքառեցուցանեմ (makʻaṙecʻucʻanem) aorist stem մաքառեց- (makʻaṙecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present մաքառիմ (makʻaṙim) մաքառիս (makʻaṙis) մաքառի (makʻaṙi) մաքառիմք (makʻaṙimkʻ) մաքառիք (makʻaṙikʻ) մաքառին (makʻaṙin)
imperfect մաքառէի (makʻaṙēi) մաքառէիր (makʻaṙēir) մաքառէր, մաքառիւր (makʻaṙēr, makʻaṙiwr) մաքառէաք (makʻaṙēakʻ) մաքառէիք (makʻaṙēikʻ) մաքառէին (makʻaṙēin)
aorist մաքառեցայ (makʻaṙecʻay) մաքառեցար (makʻaṙecʻar) մաքառեցաւ (makʻaṙecʻaw) մաքառեցաք (makʻaṙecʻakʻ) մաքառեցայք (makʻaṙecʻaykʻ) մաքառեցան (makʻaṙecʻan)
subjunctive
present մաքառիցիմ (makʻaṙicʻim) մաքառիցիս (makʻaṙicʻis) մաքառիցի (makʻaṙicʻi) մաքառիցիմք (makʻaṙicʻimkʻ) մաքառիցիք (makʻaṙicʻikʻ) մաքառիցին (makʻaṙicʻin)
aorist մաքառեցայց (makʻaṙecʻaycʻ) մաքառեսցիս (makʻaṙescʻis) մաքառեսցի (makʻaṙescʻi) մաքառեսցուք (makʻaṙescʻukʻ) մաքառեսջիք (makʻaṙesǰikʻ) մաքառեսցին (makʻaṙescʻin)
imperatives
imperative մաքառեա՛ց (makʻaṙeácʻ) մաքառեցարո՛ւք (makʻaṙecʻarúkʻ)
cohortative մաքառեսջի՛ր (makʻaṙesǰír) մաքառեսջի՛ք (makʻaṙesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ մաքառիր (mí makʻaṙir) մի՛ մաքառիք (mí makʻaṙikʻ)
  • post-classical

Derived terms

  • մաքառ (makʻaṙ)
  • մաքառեցուցանեմ (makʻaṙecʻucʻanem)
  • մաքառող (makʻaṙoł)
  • մաքառումն (makʻaṙumn)

Descendants

  • Armenian: մաքառել (makʻaṙel)

References