մերկել
Old Armenian
Verb
մերկել • (merkel)
- infinitive of մերկեմ (merkem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | մերկել (merkel) |
| genitive | մերկելոյ (merkeloy) |
| dative | մերկելոյ (merkeloy) |
| accusative | մերկել (merkel) |
| ablative | մերկելոյ (merkeloy) |
| instrumental | մերկելով (merkelov) |
| locative | մերկել (merkel) |