մուրամ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From մոյր (moyr).

Verb

մուրամ • (muram)  (aorist indicative մուրացի)

  1. to beg, to mendicate, to ask alms, to solicit charity, to be a vagrant
    մուրացեալ կեանքmuracʻeal keankʻa precarious life

Conjugation

active
infinitive մուրալ (mural) participle մուրացեալ (muracʻeal)
causative aorist stem մուրաց- (muracʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present մուրամ (muram) մուրաս (muras) մուրայ (muray) մուրամք (muramkʻ) մուրայք (muraykʻ) մուրան (muran)
imperfect մուրայի (murayi) մուրայիր (murayir) մուրայր (murayr) մուրայաք (murayakʻ) մուրայիք (murayikʻ) մուրային (murayin)
aorist մուրացի (muracʻi) մուրացեր (muracʻer) մուրաց (muracʻ) մուրացաք (muracʻakʻ) մուրացէք, մուրացիք (muracʻēkʻ, muracʻikʻ) մուրացին (muracʻin)
subjunctive
present մուրայցեմ (muraycʻem) մուրայցես (muraycʻes) մուրայցէ (muraycʻē) մուրայցեմք (muraycʻemkʻ) մուրայցէք (muraycʻēkʻ) մուրայցեն (muraycʻen)
aorist մուրացից (muracʻicʻ) մուրասցես (murascʻes) մուրասցէ (murascʻē) մուրասցուք (murascʻukʻ) մուրասջիք (murasǰikʻ) մուրասցեն (murascʻen)
imperatives
imperative մուրա՛ (murá) մուրացէ՛ք (muracʻḗkʻ)
cohortative մուրասջի՛ր (murasǰír) մուրասջի՛ք (murasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ մուրար (mí murar) մի՛ մուրայք (mí muraykʻ)

Descendants

  • Armenian: մուրալ (mural)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մուրամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy