յաչաղկոտ

Old Armenian

Etymology

From յաչաղ (yačʻał) +‎ -կոտ (-kot).

Adjective

յաչաղկոտ • (yačʻałkot)

  1. envious, jealous, malicious, malevolent
  2. giving the evil eye, fascinating, bewitching, enchanting

Declension

i-a-type
singular plural
nominative յաչաղկոտ (yačʻałkot) յաչաղկոտք (yačʻałkotkʻ)
genitive յաչաղկոտի (yačʻałkoti) յաչաղկոտաց (yačʻałkotacʻ)
dative յաչաղկոտի (yačʻałkoti) յաչաղկոտաց (yačʻałkotacʻ)
accusative յաչաղկոտ (yačʻałkot) յաչաղկոտս (yačʻałkots)
ablative յաչաղկոտէ (yačʻałkotē) յաչաղկոտաց (yačʻałkotacʻ)
instrumental յաչաղկոտաւ (yačʻałkotaw) յաչաղկոտաւք = յաչաղկոտօք (yačʻałkotawkʻ = yačʻałkotōkʻ)
locative յաչաղկոտի (yačʻałkoti) յաչաղկոտս (yačʻałkots)

Descendants

  • Armenian: հաչաղկոտ (hačʻaġkot)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “յաչաղկոտ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յաչաղկոտ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy