յաւտել
Old Armenian
Verb
յաւտել • (yawtel)
- infinitive of յաւտեմ (yawtem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | յաւտել (yawtel) |
| genitive | յաւտելոյ (yawteloy) |
| dative | յաւտելոյ (yawteloy) |
| accusative | յաւտել (yawtel) |
| ablative | յաւտելոյ (yawteloy) |
| instrumental | յաւտելով (yawtelov) |
| locative | յաւտել (yawtel) |