յորդիմ

Old Armenian

Verb

յորդիմ • (yordim)

  1. alternative form of յորդեմ (yordem)

Conjugation

mediopassive
infinitive յորդել, յորդիլ* (yordel, yordil*) participle յորդեցեալ, յորդեալ (yordecʻeal, yordeal)
causative aorist stem յորդեց- (yordecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present յորդիմ (yordim) յորդիս (yordis) յորդի (yordi) յորդիմք (yordimkʻ) յորդիք (yordikʻ) յորդին (yordin)
imperfect յորդէի (yordēi) յորդէիր (yordēir) յորդէր, յորդիւր (yordēr, yordiwr) յորդէաք (yordēakʻ) յորդէիք (yordēikʻ) յորդէին (yordēin)
aorist յորդեցայ (yordecʻay) յորդեցար (yordecʻar) յորդեցաւ (yordecʻaw) յորդեցաք (yordecʻakʻ) յորդեցայք (yordecʻaykʻ) յորդեցան (yordecʻan)
subjunctive
present յորդիցիմ (yordicʻim) յորդիցիս (yordicʻis) յորդիցի (yordicʻi) յորդիցիմք (yordicʻimkʻ) յորդիցիք (yordicʻikʻ) յորդիցին (yordicʻin)
aorist յորդեցայց (yordecʻaycʻ) յորդեսցիս (yordescʻis) յորդեսցի (yordescʻi) յորդեսցուք (yordescʻukʻ) յորդեսջիք (yordesǰikʻ) յորդեսցին (yordescʻin)
imperatives
imperative յորդեա՛ց (yordeácʻ) յորդեցարո՛ւք (yordecʻarúkʻ)
cohortative յորդեսջի՛ր (yordesǰír) յորդեսջի՛ք (yordesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ յորդիր (mí yordir) մի՛ յորդիք (mí yordikʻ)
  • post-classical