շահաւէտ
Old Armenian
Etymology
From շահ (šah) + -աւէտ (-awēt).
Adjective
շահաւէտ • (šahawēt)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | շահաւէտ (šahawēt) | շահաւէտք (šahawētkʻ) |
| genitive | շահաւէտի (šahawēti) | շահաւէտաց (šahawētacʻ) |
| dative | շահաւէտի (šahawēti) | շահաւէտաց (šahawētacʻ) |
| accusative | շահաւէտ (šahawēt) | շահաւէտս (šahawēts) |
| ablative | շահաւէտէ (šahawētē) | շահաւէտաց (šahawētacʻ) |
| instrumental | շահաւէտաւ (šahawētaw) | շահաւէտաւք = շահաւէտօք (šahawētawkʻ = šahawētōkʻ) |
| locative | շահաւէտի (šahawēti) | շահաւէտս (šahawēts) |
Descendants
- Armenian: շահավետ (šahavet)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “շահաւէտ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “շահաւէտ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy