շոյտ
Old Armenian
Etymology
The origin is unknown.[1]
Adjective
շոյտ • (šoyt)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | շոյտ (šoyt) | շոյտք (šoytkʻ) |
| genitive | շուտի (šuti) | շուտից (šuticʻ) |
| dative | շուտի (šuti) | շուտից (šuticʻ) |
| accusative | շոյտ (šoyt) | շոյտս (šoyts) |
| ablative | շուտէ (šutē) | շուտից (šuticʻ) |
| instrumental | շուտիւ (šutiw) | շուտիւք (šutiwkʻ) |
| locative | շուտի (šuti) | շոյտս (šoyts) |
the i-type declension is postulated by NHB without attestations of the oblique cases
Adverb
շոյտ • (šoyt)
Derived terms
- մօտաշուտ (mōtašut)
- շոյտութիւն (šoytutʻiwn)
- շուտաբան (šutaban)
- շուտագոյն (šutagoyn)
- շուտաժիր (šutažir)
- շուտախօս (šutaxōs)
- շուտահաս (šutahas)
- շուտանամ (šutanam)
- շուտասաղապ (šutasałap)
- շուտափոյթ (šutapʻoytʻ)
- շուտափութաշարժ (šutapʻutʻašarž)
- շուտափութութիւն (šutapʻutʻutʻiwn)
- շուտով (šutov)
- շուտութիւն (šututʻiwn)
Descendants
References
- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1977) “շոյտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume III, Yerevan: University Press, pages 530–531
Further reading
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1837) “շոյտ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 489a
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “շոյտ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 552a