սատան
Old Armenian
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Σατάν (Satán), from Biblical Hebrew שָׂטָן (śāṭān).
Proper noun
սատան • (satan)
- alternative form of սատանայ (satanay)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | սատան (satan) | սատանք (satankʻ) |
| genitive | սատանի (satani) | սատանից (satanicʻ) |
| dative | սատանի (satani) | սատանից (satanicʻ) |
| accusative | սատան (satan) | սատանս (satans) |
| ablative | սատանէ (satanē) | սատանից (satanicʻ) |
| instrumental | սատանիւ (sataniw) | սատանիւք (sataniwkʻ) |
| locative | սատանի (satani) | սատանս (satans) |