վարանում

Armenian

Etymology

From Old Armenian վարանումն (varanumn).

Pronunciation

Noun

վարանում • (varanum)

  1. the act of doubting, hesitating, wavering
  2. fear, suspicion

Declension

n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative վարանում (varanum) վարանումներ (varanumner)
dative վարանման, վարանումի (varanman, varanumi) վարանումների (varanumneri)
ablative վարանումից (varanumicʻ) վարանումներից (varanumnericʻ)
instrumental վարանմամբ, վարանումով (varanmamb, varanumov) վարանումներով (varanumnerov)
locative վարանումում* (varanumum*) վարանումներում (varanumnerum)
definite forms
nominative վարանումը/վարանումն (varanumə/varanumn) վարանումները/վարանումներն (varanumnerə/varanumnern)
dative վարանմանը/վարանմանն, վարանումին (varanmanə/varanmann, varanumin) վարանումներին (varanumnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative վարանումս (varanums) վարանումներս (varanumners)
dative վարանմանս/վարանումիս (varanmans/varanumis) վարանումներիս (varanumneris)
ablative վարանումիցս (varanumicʻs) վարանումներիցս (varanumnericʻs)
instrumental վարանումովս (varanumovs) վարանումներովս (varanumnerovs)
locative վարանումումս* (varanumums*) վարանումներումս (varanumnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վարանումդ (varanumd) վարանումներդ (varanumnerd)
dative վարանմանդ/վարանումիդ (varanmand/varanumid) վարանումներիդ (varanumnerid)
ablative վարանումիցդ (varanumicʻd) վարանումներիցդ (varanumnericʻd)
instrumental վարանումովդ (varanumovd) վարանումներովդ (varanumnerovd)
locative վարանումումդ* (varanumumd*) վարանումներումդ (varanumnerumd)

*the singular locative is seldom used