փառասիրութիւն
Old Armenian
Etymology
փառասէր (pʻaṙasēr) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun
փառասիրութիւն • (pʻaṙasirutʻiwn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | փառասիրութիւն (pʻaṙasirutʻiwn) | փառասիրութիւնք (pʻaṙasirutʻiwnkʻ) |
| genitive | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) |
| dative | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) |
| accusative | փառասիրութիւն (pʻaṙasirutʻiwn) | փառասիրութիւնս (pʻaṙasirutʻiwns) |
| ablative | փառասիրութենէ (pʻaṙasirutʻenē) | փառասիրութեանց (pʻaṙasirutʻeancʻ) |
| instrumental | փառասիրութեամբ (pʻaṙasirutʻeamb) | փառասիրութեամբք (pʻaṙasirutʻeambkʻ) |
| locative | փառասիրութեան (pʻaṙasirutʻean) | փառասիրութիւնս (pʻaṙasirutʻiwns) |
Descendants
- Armenian: փառասիրություն (pʻaṙasirutʻyun)
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1837) “փառասիրութիւն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 934a
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “փառասիրութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 724b