փեսայութիւն
Old Armenian
Etymology
From փեսայ (pʻesay, “bridegroom”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
փեսայութիւն • (pʻesayutʻiwn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | փեսայութիւն (pʻesayutʻiwn) | փեսայութիւնք (pʻesayutʻiwnkʻ) |
| genitive | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) |
| dative | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) |
| accusative | փեսայութիւն (pʻesayutʻiwn) | փեսայութիւնս (pʻesayutʻiwns) |
| ablative | փեսայութենէ (pʻesayutʻenē) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) |
| instrumental | փեսայութեամբ (pʻesayutʻeamb) | փեսայութեամբք (pʻesayutʻeambkʻ) |
| locative | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութիւնս (pʻesayutʻiwns) |
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “փեսայութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy