քարտակատել
Old Armenian
Verb
քարտակատել • (kʻartakatel)
- infinitive of քարտակատեմ (kʻartakatem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | քարտակատել (kʻartakatel) |
| genitive | քարտակատելոյ (kʻartakateloy) |
| dative | քարտակատելոյ (kʻartakateloy) |
| accusative | քարտակատել (kʻartakatel) |
| ablative | քարտակատելոյ (kʻartakateloy) |
| instrumental | քարտակատելով (kʻartakatelov) |
| locative | քարտակատել (kʻartakatel) |