בילן

Yiddish

Etymology

From Middle High German bellen, from Old High German bellan; compare German bellen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɪɫn̩/

Verb

בילן • (biln) (past participle געבילט (gebilt) or געבולן (gebuln))

  1. bark, howl (to make a loud noise (dogs))

Usage notes

The געבולן (gebuln) past participle is rare.

Conjugation

Conjugation of בילן
infinitive בילן
biln
present participle בילנדיק
bilndik
past participle געבילט
gebilt
auxiliary האָבן
hobn
present איך ביל
ikh bil
מיר בילן
mir biln
דו בילסט
du bilst
איר בילט
ir bilt
ער בילט
er bilt
זיי בילן
zey biln
imperative ביל (דו)
bil (du)
בילט (איר)
bilt (ir)
Composed forms
past איך האָב געבילט
ikh hob gebilt
מיר האָבן געבילט
mir hobn gebilt
דו האָסט געבילט
du host gebilt
איר האָט געבילט
ir hot gebilt
ער האָט געבילט
er hot gebilt
זיי האָבן געבילט
zey hobn gebilt
pluperfect איך האָב געהאַט געבילט
ikh hob gehat gebilt
מיר האָבן געהאַט געבילט
mir hobn gehat gebilt
דו האָסט געהאַט געבילט
du host gehat gebilt
איר האָט געהאַט געבילט
ir hot gehat gebilt
ער האָט געהאַט געבילט
er hot gehat gebilt
זיי האָבן געהאַט געבילט
zey hobn gehat gebilt
future איך וועל בילן
ikh vel biln
מיר וועלן בילן
mir veln biln
דו וועסט בילן
du vest biln
איר וועט בילן
ir vet biln
ער וועט בילן
er vet biln
זיי וועלן בילן
zey veln biln
future perfect איך וועל האָבן געבילט
ikh vel hobn gebilt
מיר וועלן האָבן געבילט
mir veln hobn gebilt
דו וועסט האָבן געבילט
du vest hobn gebilt
איר וועט האָבן געבילט
ir vet hobn gebilt
ער וועט האָבן געבילט
er vet hobn gebilt
זיי וועלן האָבן געבילט
zey veln hobn gebilt