דרינגען

Yiddish

Etymology

From Middle High German dringen, from Old High German dringan.

Verb

דרינגען • (dringen) (past participle געדרונגען (gedrungen))

  1. to argue, to claim
  2. to deduce (with פֿון (fun))
  3. to penetrate

Conjugation

Conjugation of דרינגען
infinitive דרינגען
dringen
present participle דרינגענדיק
dringendik
past participle געדרונגען
gedrungen
auxiliary האָבן
hobn
present איך דרינג
ikh dring
מיר דרינגען
mir dringen
דו דרינגסט
du dringst
איר דרינגט
ir dringt
ער דרינגט
er dringt
זיי דרינגען
zey dringen
imperative דרינג (דו)
dring (du)
דרינגט (איר)
dringt (ir)
Composed forms
past איך האָב געדרונגען
ikh hob gedrungen
מיר האָבן געדרונגען
mir hobn gedrungen
דו האָסט געדרונגען
du host gedrungen
איר האָט געדרונגען
ir hot gedrungen
ער האָט געדרונגען
er hot gedrungen
זיי האָבן געדרונגען
zey hobn gedrungen
pluperfect איך האָב געהאַט געדרונגען
ikh hob gehat gedrungen
מיר האָבן געהאַט געדרונגען
mir hobn gehat gedrungen
דו האָסט געהאַט געדרונגען
du host gehat gedrungen
איר האָט געהאַט געדרונגען
ir hot gehat gedrungen
ער האָט געהאַט געדרונגען
er hot gehat gedrungen
זיי האָבן געהאַט געדרונגען
zey hobn gehat gedrungen
future איך וועל דרינגען
ikh vel dringen
מיר וועלן דרינגען
mir veln dringen
דו וועסט דרינגען
du vest dringen
איר וועט דרינגען
ir vet dringen
ער וועט דרינגען
er vet dringen
זיי וועלן דרינגען
zey veln dringen
future perfect איך וועל האָבן געדרונגען
ikh vel hobn gedrungen
מיר וועלן האָבן געדרונגען
mir veln hobn gedrungen
דו וועסט האָבן געדרונגען
du vest hobn gedrungen
איר וועט האָבן געדרונגען
ir vet hobn gedrungen
ער וועט האָבן געדרונגען
er vet hobn gedrungen
זיי וועלן האָבן געדרונגען
zey veln hobn gedrungen