הערן

Yiddish

Etymology

From Old High German hōren, from Proto-Germanic *hauzijaną.

Verb

הערן • (hern) (past participle געהערט (gehert))

  1. to hear

Conjugation

Conjugation of הערן
infinitive הערן
hern
present participle הערנדיק
herndik
past participle געהערט
gehert
auxiliary האָבן
hobn
present איך הער
ikh her
מיר הערן
mir hern
דו הערסט
du herst
איר הערט
ir hert
ער הערט
er hert
זיי הערן
zey hern
imperative הער (דו)
her (du)
הערט (איר)
hert (ir)
Composed forms
past איך האָב געהערט
ikh hob gehert
מיר האָבן געהערט
mir hobn gehert
דו האָסט געהערט
du host gehert
איר האָט געהערט
ir hot gehert
ער האָט געהערט
er hot gehert
זיי האָבן געהערט
zey hobn gehert
pluperfect איך האָב געהאַט געהערט
ikh hob gehat gehert
מיר האָבן געהאַט געהערט
mir hobn gehat gehert
דו האָסט געהאַט געהערט
du host gehat gehert
איר האָט געהאַט געהערט
ir hot gehat gehert
ער האָט געהאַט געהערט
er hot gehat gehert
זיי האָבן געהאַט געהערט
zey hobn gehat gehert
future איך וועל הערן
ikh vel hern
מיר וועלן הערן
mir veln hern
דו וועסט הערן
du vest hern
איר וועט הערן
ir vet hern
ער וועט הערן
er vet hern
זיי וועלן הערן
zey veln hern
future perfect איך וועל האָבן געהערט
ikh vel hobn gehert
מיר וועלן האָבן געהערט
mir veln hobn gehert
דו וועסט האָבן געהערט
du vest hobn gehert
איר וועט האָבן געהערט
ir vet hobn gehert
ער וועט האָבן געהערט
er vet hobn gehert
זיי וועלן האָבן געהערט
zey veln hobn gehert