וואַנדערן

Yiddish

Etymology

From Middle High German wandern, from Old High German *wantarōn, from Proto-West Germanic *wandarōn.

Verb

וואַנדערן • (vandern) (past participle געוואַנדערט (gevandert))

  1. to wander, travel

Conjugation

Conjugation of וואַנדערן
infinitive וואַנדערן
vandern
present participle וואַנדערנדיק
vanderndik
past participle געוואַנדערט
gevandert
auxiliary האָבן
hobn
present איך וואַנדער
ikh vander
מיר וואַנדערן
mir vandern
דו וואַנדערסט
du vanderst
איר וואַנדערט
ir vandert
ער וואַנדערט
er vandert
זיי וואַנדערן
zey vandern
imperative וואַנדער (דו)
vander (du)
וואַנדערט (איר)
vandert (ir)
Composed forms
past איך האָב געוואַנדערט
ikh hob gevandert
מיר האָבן געוואַנדערט
mir hobn gevandert
דו האָסט געוואַנדערט
du host gevandert
איר האָט געוואַנדערט
ir hot gevandert
ער האָט געוואַנדערט
er hot gevandert
זיי האָבן געוואַנדערט
zey hobn gevandert
pluperfect איך האָב געהאַט געוואַנדערט
ikh hob gehat gevandert
מיר האָבן געהאַט געוואַנדערט
mir hobn gehat gevandert
דו האָסט געהאַט געוואַנדערט
du host gehat gevandert
איר האָט געהאַט געוואַנדערט
ir hot gehat gevandert
ער האָט געהאַט געוואַנדערט
er hot gehat gevandert
זיי האָבן געהאַט געוואַנדערט
zey hobn gehat gevandert
future איך וועל וואַנדערן
ikh vel vandern
מיר וועלן וואַנדערן
mir veln vandern
דו וועסט וואַנדערן
du vest vandern
איר וועט וואַנדערן
ir vet vandern
ער וועט וואַנדערן
er vet vandern
זיי וועלן וואַנדערן
zey veln vandern
future perfect איך וועל האָבן געוואַנדערט
ikh vel hobn gevandert
מיר וועלן האָבן געוואַנדערט
mir veln hobn gevandert
דו וועסט האָבן געוואַנדערט
du vest hobn gevandert
איר וועט האָבן געוואַנדערט
ir vet hobn gevandert
ער וועט האָבן געוואַנדערט
er vet hobn gevandert
זיי וועלן האָבן געוואַנדערט
zey veln hobn gevandert