זעגן

Yiddish

Etymology

From Middle High German sage, from Old High German saga, from Proto-West Germanic *sagu.

Verb

זעגן • (zegn)

  1. to saw (to cut with a saw)

Conjugation

Conjugation of זעגן
infinitive זעגן
zegn
present participle זעגנדיק
zegndik
past participle געזעגט
gezegt
auxiliary האָבן
hobn
present איך זעג
ikh zeg
מיר זעגן
mir zegn
דו זעגסט
du zegst
איר זעגט
ir zegt
ער זעגט
er zegt
זיי זעגן
zey zegn
imperative זעג (דו)
zeg (du)
זעגט (איר)
zegt (ir)
Composed forms
past איך האָב געזעגט
ikh hob gezegt
מיר האָבן געזעגט
mir hobn gezegt
דו האָסט געזעגט
du host gezegt
איר האָט געזעגט
ir hot gezegt
ער האָט געזעגט
er hot gezegt
זיי האָבן געזעגט
zey hobn gezegt
pluperfect איך האָב געהאַט געזעגט
ikh hob gehat gezegt
מיר האָבן געהאַט געזעגט
mir hobn gehat gezegt
דו האָסט געהאַט געזעגט
du host gehat gezegt
איר האָט געהאַט געזעגט
ir hot gehat gezegt
ער האָט געהאַט געזעגט
er hot gehat gezegt
זיי האָבן געהאַט געזעגט
zey hobn gehat gezegt
future איך וועל זעגן
ikh vel zegn
מיר וועלן זעגן
mir veln zegn
דו וועסט זעגן
du vest zegn
איר וועט זעגן
ir vet zegn
ער וועט זעגן
er vet zegn
זיי וועלן זעגן
zey veln zegn
future perfect איך וועל האָבן געזעגט
ikh vel hobn gezegt
מיר וועלן האָבן געזעגט
mir veln hobn gezegt
דו וועסט האָבן געזעגט
du vest hobn gezegt
איר וועט האָבן געזעגט
ir vet hobn gezegt
ער וועט האָבן געזעגט
er vet hobn gezegt
זיי וועלן האָבן געזעגט
zey veln hobn gezegt

Derived terms

Noun

זעגן • (zegn)

  1. plural of זעג (zeg)