מיעט

Hebrew

Root
מ־ע־ט (m-ʿ-ṭ)
2 terms

Verb

מיעט / מִעֵט • (mi'ét) (pi'el construction)

  1. to shorten

Conjugation

Conjugation of מיעט / מִעֵט (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive לְמַעֵט
action noun מיעוט / מִעוּט
finite forms singular plural
m f m f
past first מיעטתי / מִעַטְתִּי מיעטנו / מִעַטְנוּ
second מיעטת / מִעַטְתָּ מיעטת / מִעַטְתְּ מיעטתם / מִעַטְתֶּם מיעטתן / מִעַטְתֶּן
third מיעט / מִעֵט מיעטה / מִעֲטָה מיעטו / מִעֲטוּ
present מְמַעֵט מְמַעֶטֶת מְמַעֲטִים מְמַעֲטוֹת
future first אֲמַעֵט נְמַעֵט
second תְּמַעֵט תְּמַעֲטִי תְּמַעֲטוּ תְּמַעֵטְנָה1
third יְמַעֵט תְּמַעֵט יְמַעֲטוּ תְּמַעֵטְנָה1
imperative מַעֵט מַעֲטִי מַעֲטוּ מַעֵטְנָה1

1 Rare in Modern Hebrew.

References

  • “מיעט” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.