פּלאַצן

Yiddish

Etymology

From Middle High German platzen, blatzen, from Old High German *blazzen, from Proto-Germanic *platjaną, *plat- (to strike, beat), ultimately of imitative origin. Compare German platzen.

Verb

פּלאַצן • (platsn) (past participle געפּלאַצט (geplatst))

  1. to split, to crack, to burst, to explode

Conjugation

Conjugation of פּלאַצן
infinitive פּלאַצן
platsn
present participle פּלאַצנדיק
platsndik
past participle געפּלאַצט
geplatst
auxiliary האָבן
hobn
present איך פּלאַץ
ikh plats
מיר פּלאַצן
mir platsn
דו פּלאַצסט
du platsst
איר פּלאַצט
ir platst
ער פּלאַצט
er platst
זיי פּלאַצן
zey platsn
imperative פּלאַץ (דו)
plats (du)
פּלאַצט (איר)
platst (ir)
Composed forms
past איך האָב געפּלאַצט
ikh hob geplatst
מיר האָבן געפּלאַצט
mir hobn geplatst
דו האָסט געפּלאַצט
du host geplatst
איר האָט געפּלאַצט
ir hot geplatst
ער האָט געפּלאַצט
er hot geplatst
זיי האָבן געפּלאַצט
zey hobn geplatst
pluperfect איך האָב געהאַט געפּלאַצט
ikh hob gehat geplatst
מיר האָבן געהאַט געפּלאַצט
mir hobn gehat geplatst
דו האָסט געהאַט געפּלאַצט
du host gehat geplatst
איר האָט געהאַט געפּלאַצט
ir hot gehat geplatst
ער האָט געהאַט געפּלאַצט
er hot gehat geplatst
זיי האָבן געהאַט געפּלאַצט
zey hobn gehat geplatst
future איך וועל פּלאַצן
ikh vel platsn
מיר וועלן פּלאַצן
mir veln platsn
דו וועסט פּלאַצן
du vest platsn
איר וועט פּלאַצן
ir vet platsn
ער וועט פּלאַצן
er vet platsn
זיי וועלן פּלאַצן
zey veln platsn
future perfect איך וועל האָבן געפּלאַצט
ikh vel hobn geplatst
מיר וועלן האָבן געפּלאַצט
mir veln hobn geplatst
דו וועסט האָבן געפּלאַצט
du vest hobn geplatst
איר וועט האָבן געפּלאַצט
ir vet hobn geplatst
ער וועט האָבן געפּלאַצט
er vet hobn geplatst
זיי וועלן האָבן געפּלאַצט
zey veln hobn geplatst

Derived terms

Descendants

  • English: plotz

Noun

פּלאַצן • (platsnpl

  1. plural of פּלאַץ (plats)