פֿאַסטן

Yiddish

Etymology

Middle High German vasten, from Old High German fastēn, from Proto-Germanic *fastāną.

Verb

פֿאַסטן • (fastn) (past participle געפֿאַסט (gefast))

  1. fast (to abstain from food)

Conjugation

Conjugation of פֿאַסטן
infinitive פֿאַסטן
fastn
present participle פֿאַסטנדיק
fastndik
past participle געפֿאַסט
gefast
auxiliary האָבן
hobn
present איך פֿאַסט
ikh fast
מיר פֿאַסטן
mir fastn
דו פֿאַסט
du fast
איר פֿאַסט
ir fast
ער פֿאַסט
er fast
זיי פֿאַסטן
zey fastn
imperative פֿאַסט (דו)
fast (du)
פֿאַסט (איר)
fast (ir)
Composed forms
past איך האָב געפֿאַסט
ikh hob gefast
מיר האָבן געפֿאַסט
mir hobn gefast
דו האָסט געפֿאַסט
du host gefast
איר האָט געפֿאַסט
ir hot gefast
ער האָט געפֿאַסט
er hot gefast
זיי האָבן געפֿאַסט
zey hobn gefast
pluperfect איך האָב געהאַט געפֿאַסט
ikh hob gehat gefast
מיר האָבן געהאַט געפֿאַסט
mir hobn gehat gefast
דו האָסט געהאַט געפֿאַסט
du host gehat gefast
איר האָט געהאַט געפֿאַסט
ir hot gehat gefast
ער האָט געהאַט געפֿאַסט
er hot gehat gefast
זיי האָבן געהאַט געפֿאַסט
zey hobn gehat gefast
future איך וועל פֿאַסטן
ikh vel fastn
מיר וועלן פֿאַסטן
mir veln fastn
דו וועסט פֿאַסטן
du vest fastn
איר וועט פֿאַסטן
ir vet fastn
ער וועט פֿאַסטן
er vet fastn
זיי וועלן פֿאַסטן
zey veln fastn
future perfect איך וועל האָבן געפֿאַסט
ikh vel hobn gefast
מיר וועלן האָבן געפֿאַסט
mir veln hobn gefast
דו וועסט האָבן געפֿאַסט
du vest hobn gefast
איר וועט האָבן געפֿאַסט
ir vet hobn gefast
ער וועט האָבן געפֿאַסט
er vet hobn gefast
זיי וועלן האָבן געפֿאַסט
zey veln hobn gefast

Derived terms

  • אָפּפֿאַסטן (opfastn)
  • פֿאַסטער (faster)

Noun

פֿאַסטן • (fastnn

  1. fast, fasting (abstention from food)

See also