פֿײַנד

Yiddish

Etymology

From Middle High German vīant, from Old High German fīand, fīant, from Proto-West Germanic *fijand, from Proto-Germanic *fijandz.

Noun

פֿײַנד • (fayndm, plural פֿײַנד (faynd)

  1. enemy

Alternative forms

  • פֿײַנדלעך (fayndlekh)
  • פֿײַנדלעכקייט (fayndlekhkeyt)
  • פֿײַנדשאַפֿט (fayndshaft)
  • פֿײַנט האָבן (faynt hobn)
  • פֿײַנט קריגן (faynt krign)
  • פֿײַנטשאַפֿט (fayntshaft)