צורך

Hebrew

Root
צ־ר־ך (ts-r-k)
7 terms

Noun

צורך / צֹרֶךְ • (tsórekhm (plural indefinite צְרָכִים, singular construct צורך / צֹרֶךְ־, plural construct צורכי / צָרְכֵי־) [pattern: קֹטֶל]

  1. need, necessity, requirement

Declension

Declension of צורך / צֹרֶךְ
isolated forms with possessive pronouns
Number: State: form Person: singular plural
m f m f
singular indefinite צורך / צֹרֶךְ first צורכי / צָרְכִּי צורכנו / צָרְכֵּנוּ
definite הצורך / הַצֹּרֶךְ second צורכך / צָרְכְּךָ צורכך / צָרְכֵּךְ צורככם / צָרְכְּכֶם צורככן / צָרְכְּכֶן
construct צורך־ / צֹרֶךְ־ third צורכו / צָרְכּוֹ צורכה / צָרְכָּהּ צורכם / צָרְכָּם צורכן / צָרְכָּן
plural indefinite צְרָכִים first צרכיי / צְרָכַי צְרָכֵינוּ
definite הַצְּרָכִים second צְרָכֶיךָ צרכייך / צְרָכַיִךְ צורכיכם / צָרְכֵיכֶם צורכיכן / צָרְכֵיכֶן
construct צורכי־ / צָרְכֵי־ third צְרָכָיו צְרָכֶיהָ צורכיהם / צָרְכֵיהֶם צורכיהן / צָרְכֵיהֶן