קישט

Hebrew

Root
ק־שׁ־ט (q-sh-ṭ)
2 terms

Verb

קישט / קִשֵּׁט • (kishét) (pi'el construction)

  1. to decorate

Conjugation

Conjugation of קישט / קִשֵּׁט (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive לְקַשֵּׁט
action noun קישוט / קִשּׁוּט
finite forms singular plural
m f m f
past first קישטתי / קִשַּׁטְתִּי קישטנו / קִשַּׁטְנוּ
second קישטת / קִשַּׁטְתָּ קישטת / קִשַּׁטְתְּ קישטתם / קִשַּׁטְתֶּם קישטתן / קִשַּׁטְתֶּן
third קישט / קִשֵּׁט קישטה / קִשְּׁטָה קישטו / קִשְּׁטוּ
present מְקַשֵּׁט מְקַשֶּׁטֶת מְקַשְּׁטִים מְקַשְּׁטוֹת
future first אֲקַשֵּׁט נְקַשֵּׁט
second תְּקַשֵּׁט תְּקַשְּׁטִי תְּקַשְּׁטוּ תְּקַשֵּׁטְנָה1
third יְקַשֵּׁט תְּקַשֵּׁט יְקַשְּׁטוּ תְּקַשֵּׁטְנָה1
imperative קַשֵּׁט קַשְּׁטִי קַשְּׁטוּ קַשֵּׁטְנָה1

1 Rare in Modern Hebrew.

References

  • קשט” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language