שטומען

Yiddish

Etymology 1

Compare German stumm, verstummen. By surface analysis, שטום (shtum) +‎ ־ען (-en).

Verb

שטומען • (shtumen) (past participle געשטומט (geshtumt))

  1. keep quiet, be silent
  2. freeze
Conjugation
Conjugation of שטומען
infinitive שטומען
shtumen
present participle שטומענדיק
shtumendik
past participle געשטומט
geshtumt
auxiliary האָבן
hobn
present איך שטום
ikh shtum
מיר שטומען
mir shtumen
דו שטומסט
du shtumst
איר שטומט
ir shtumt
ער שטומט
er shtumt
זיי שטומען
zey shtumen
imperative שטום (דו)
shtum (du)
שטומט (איר)
shtumt (ir)
Composed forms
past איך האָב געשטומט
ikh hob geshtumt
מיר האָבן געשטומט
mir hobn geshtumt
דו האָסט געשטומט
du host geshtumt
איר האָט געשטומט
ir hot geshtumt
ער האָט געשטומט
er hot geshtumt
זיי האָבן געשטומט
zey hobn geshtumt
pluperfect איך האָב געהאַט געשטומט
ikh hob gehat geshtumt
מיר האָבן געהאַט געשטומט
mir hobn gehat geshtumt
דו האָסט געהאַט געשטומט
du host gehat geshtumt
איר האָט געהאַט געשטומט
ir hot gehat geshtumt
ער האָט געהאַט געשטומט
er hot gehat geshtumt
זיי האָבן געהאַט געשטומט
zey hobn gehat geshtumt
future איך וועל שטומען
ikh vel shtumen
מיר וועלן שטומען
mir veln shtumen
דו וועסט שטומען
du vest shtumen
איר וועט שטומען
ir vet shtumen
ער וועט שטומען
er vet shtumen
זיי וועלן שטומען
zey veln shtumen
future perfect איך וועל האָבן געשטומט
ikh vel hobn geshtumt
מיר וועלן האָבן געשטומט
mir veln hobn geshtumt
דו וועסט האָבן געשטומט
du vest hobn geshtumt
איר וועט האָבן געשטומט
ir vet hobn geshtumt
ער וועט האָבן געשטומט
er vet hobn geshtumt
זיי וועלן האָבן געשטומט
zey veln hobn geshtumt
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

שטומען • (shtumen)

  1. inflection of שטום (shtum):
    1. accusative/dative masculine singular
    2. definite/postpositive dative neuter singular