آتا
Ottoman Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *ata.
Noun
آتا • (ata)
Derived terms
- آتابك (atabey)
- آتالق (atalık)
Descendants
- Turkish: ata
References
- Kélékian, Diran (1911) “آتا”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 4
- Nişanyan, Sevan (2002–) “ata”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “آتا”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 17