آذار

See also: ادار and أدار

Arabic

Etymology

From Classical Syriac ܐܕܪ (ʾāḏār), ultimately from Akkadian 𒌚𒊺 (addāru). Cognate with Hebrew אֲדָר (ădar, Aḏar, the twelfth month of the Hebrew lunisolar calendar).

Proper noun

آذَار • (ʔāḏārm

  1. March (Solar calendar used in Palestine, Syria, Lebanon, Jordan, and Iraq)

Declension

Declension of noun آذَار (ʔāḏār)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal آذَار
ʔāḏār
nominative آذَارُ
ʔāḏāru
accusative آذَارَ
ʔāḏāra
genitive آذَارَ
ʔāḏāra

Descendants

  • Persian: آذار (âzâr)

See also

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic آذَار (ʔāḏār), from Classical Syriac ܐܕܪ.

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? āzār
Dari reading? āzār
Iranian reading? âzâr
Tajik reading? ozor

Noun

آذار • (āzār / âzâr) (Tajik spelling озор)

  1. (Syriac calendar) March

Descendants

See also

Further reading

South Levantine Arabic

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Arabic آذَار (ʔāḏār), from Classical Syriac ܐܕܪ (ʾāḏār).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaː.ðaːr/, [ʔaˈðˤɑːrˤ], [ʔaˈzˤɑːrˤ]

Noun

آذار • (ʔāḏārm

  1. (formal) March
    Synonym: شهر تلاتة (šahr talāte)

See also

Gregorian calendar months in South Levantine Arabic · أشهر التقويم الميلادي (ʔašhor it-taqwīm il-mīlādi) (layout · text)
January February March April
شهر واحد (šahr wāḥad),
كانون التاني (kānūn it-tāni)
شهر تنين (šahr tnēn),
شباط (šbāṭ)
شهر تلاتة (šahr talāte),
آذار (ʔāḏār)
شهر أربعة (šahr arbaʕa),
نيسان (nīsān)
May June July August
شهر خمسة (šahr ḵamse),
أيّار (ʔayyār)
شهر ستّة (šahr sitte),
حزيران (ḥazīrān)
شهر سبعة (šahr sabʕa),
تمّوز (tammūz)
شهر تمانية (šahr tamanye),
آب (ʔāb)
September October November December
شهر تسعة (šahr tisʕa),
أيلول (ʔēlūl)
شهر عشرة (šahr ʕašara),
تشرين الأوّل (tišrīn il-ʔawwal)
شهر حدعش (šahr ḥdaʕš),
تشرين التاني (tišrīn it-tāni)
شهر تنعش (šahr tnaʕš),
كانون الأوّل (kānūn il-ʔawwal)