أبابة
Arabic
| Root |
|---|
| ء ب ب (ʔ b b) |
| 7 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ʔa.baː.ba/
Noun
أَبَابَة • (ʔabāba) f (plural أَبَابَات (ʔabābāt))
- verbal noun of أَبَّ (ʔabba, “to long for one's homeland, to intend”) (form I)
- way
- conduct
- manner of living
- longing for
- to be in a state of preparation or equipment for one's journey
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَبَابَة ʔabāba |
الْأَبَابَة al-ʔabāba |
أَبَابَة ʔabābat |
| nominative | أَبَابَةٌ ʔabābatun |
الْأَبَابَةُ al-ʔabābatu |
أَبَابَةُ ʔabābatu |
| accusative | أَبَابَةً ʔabābatan |
الْأَبَابَةَ al-ʔabābata |
أَبَابَةَ ʔabābata |
| genitive | أَبَابَةٍ ʔabābatin |
الْأَبَابَةِ al-ʔabābati |
أَبَابَةِ ʔabābati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | أَبَابَتَيْن ʔabābatayn |
الْأَبَابَتَيْن al-ʔabābatayn |
أَبَابَتَيْ ʔabābatay |
| nominative | أَبَابَتَانِ ʔabābatāni |
الْأَبَابَتَانِ al-ʔabābatāni |
أَبَابَتَا ʔabābatā |
| accusative | أَبَابَتَيْنِ ʔabābatayni |
الْأَبَابَتَيْنِ al-ʔabābatayni |
أَبَابَتَيْ ʔabābatay |
| genitive | أَبَابَتَيْنِ ʔabābatayni |
الْأَبَابَتَيْنِ al-ʔabābatayni |
أَبَابَتَيْ ʔabābatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَبَابَات ʔabābāt |
الْأَبَابَات al-ʔabābāt |
أَبَابَات ʔabābāt |
| nominative | أَبَابَاتٌ ʔabābātun |
الْأَبَابَاتُ al-ʔabābātu |
أَبَابَاتُ ʔabābātu |
| accusative | أَبَابَاتٍ ʔabābātin |
الْأَبَابَاتِ al-ʔabābāti |
أَبَابَاتِ ʔabābāti |
| genitive | أَبَابَاتٍ ʔabābātin |
الْأَبَابَاتِ al-ʔabābāti |
أَبَابَاتِ ʔabābāti |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “أبابة”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
- Lane, Edward William (1863-1893) “أبابة”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate.