أبوت
Arabic
| Root |
|---|
| ء ب ت (ʔ b t) |
| 1 term |
Pronunciation
- IPA(key): /ʔu.buːt/
Noun
أُبُوت • (ʔubūt) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أُبُوت ʔubūt |
الْأُبُوت al-ʔubūt |
أُبُوت ʔubūt |
| nominative | أُبُوتٌ ʔubūtun |
الْأُبُوتُ al-ʔubūtu |
أُبُوتُ ʔubūtu |
| accusative | أُبُوتًا ʔubūtan |
الْأُبُوتَ al-ʔubūta |
أُبُوتَ ʔubūta |
| genitive | أُبُوتٍ ʔubūtin |
الْأُبُوتِ al-ʔubūti |
أُبُوتِ ʔubūti |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “أبوت”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen