أخطر

Arabic

Etymology 1.1

Root
خ ط ر (ḵ ṭ r)
9 terms

Elative of خَطِر (ḵaṭir, dangerous, risky, serious, important, eminent) and خَطِير (ḵaṭīr, (same)).

Adjective

أَخْطَر • (ʔaḵṭar) (feminine خُطْرَى (ḵuṭrā), masculine plural أَخَاطِر (ʔaḵāṭir), feminine plural خُطْرَيَات (ḵuṭrayāt))

  1. elative degree of خَطِر (ḵaṭir), elative degree of خَطِير (ḵaṭīr):
    1. more dangerous, riskier; most dangerous, riskiest
    2. more serious; most serious
    3. more important; most important
    4. more eminent; most eminent
Declension
Declension of adjective أَخْطَر (ʔaḵṭar)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَخْطَر
ʔaḵṭar
الْأَخْطَر
al-ʔaḵṭar
خُطْرى
ḵuṭrā
الْخُطْرى
al-ḵuṭrā
nominative أَخْطَرُ
ʔaḵṭaru
الْأَخْطَرُ
al-ʔaḵṭaru
خُطْرى
ḵuṭrā
الْخُطْرى
al-ḵuṭrā
accusative أَخْطَرَ
ʔaḵṭara
الْأَخْطَرَ
al-ʔaḵṭara
خُطْرى
ḵuṭrā
الْخُطْرى
al-ḵuṭrā
genitive أَخْطَرَ
ʔaḵṭara
الْأَخْطَرِ
al-ʔaḵṭari
خُطْرى
ḵuṭrā
الْخُطْرى
al-ḵuṭrā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَخْطَرَيْن
ʔaḵṭarayn
الْأَخْطَرَيْن
al-ʔaḵṭarayn
خُطْرَيَيْن
ḵuṭrayayn
الْخُطْرَيَيْن
al-ḵuṭrayayn
nominative أَخْطَرَانِ
ʔaḵṭarāni
الْأَخْطَرَانِ
al-ʔaḵṭarāni
خُطْرَيَانِ
ḵuṭrayāni
الْخُطْرَيَانِ
al-ḵuṭrayāni
accusative أَخْطَرَيْنِ
ʔaḵṭarayni
الْأَخْطَرَيْنِ
al-ʔaḵṭarayni
خُطْرَيَيْنِ
ḵuṭrayayni
الْخُطْرَيَيْنِ
al-ḵuṭrayayni
genitive أَخْطَرَيْنِ
ʔaḵṭarayni
الْأَخْطَرَيْنِ
al-ʔaḵṭarayni
خُطْرَيَيْنِ
ḵuṭrayayni
الْخُطْرَيَيْنِ
al-ḵuṭrayayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? خُطْرَيَات
ḵuṭrayāt
الْخُطْرَيَات
al-ḵuṭrayāt
nominative ? ? خُطْرَيَاتٌ
ḵuṭrayātun
الْخُطْرَيَاتُ
al-ḵuṭrayātu
accusative ? ? خُطْرَيَاتٍ
ḵuṭrayātin
الْخُطْرَيَاتِ
al-ḵuṭrayāti
genitive ? ? خُطْرَيَاتٍ
ḵuṭrayātin
الْخُطْرَيَاتِ
al-ḵuṭrayāti

Etymology 1.2

Root
خ ط ر (ḵ ṭ r)
9 terms

Verb

أَخْطَرَ • (ʔaḵṭara) IV (non-past يُخْطِرُ (yuḵṭiru), verbal noun إِخْطَار (ʔiḵṭār))

  1. to inform, to notify, to alert
Conjugation
Conjugation of أَخْطَرَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِخْطَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِخْطَار
ʔiḵṭār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخْطِر
muḵṭir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخْطَر
muḵṭar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَخْطَرْتُ
ʔaḵṭartu
أَخْطَرْتَ
ʔaḵṭarta
أَخْطَرَ
ʔaḵṭara
أَخْطَرْتُمَا
ʔaḵṭartumā
أَخْطَرَا
ʔaḵṭarā
أَخْطَرْنَا
ʔaḵṭarnā
أَخْطَرْتُمْ
ʔaḵṭartum
أَخْطَرُوا
ʔaḵṭarū
f أَخْطَرْتِ
ʔaḵṭarti
أَخْطَرَتْ
ʔaḵṭarat
أَخْطَرَتَا
ʔaḵṭaratā
أَخْطَرْتُنَّ
ʔaḵṭartunna
أَخْطَرْنَ
ʔaḵṭarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْطِرُ
ʔuḵṭiru
تُخْطِرُ
tuḵṭiru
يُخْطِرُ
yuḵṭiru
تُخْطِرَانِ
tuḵṭirāni
يُخْطِرَانِ
yuḵṭirāni
نُخْطِرُ
nuḵṭiru
تُخْطِرُونَ
tuḵṭirūna
يُخْطِرُونَ
yuḵṭirūna
f تُخْطِرِينَ
tuḵṭirīna
تُخْطِرُ
tuḵṭiru
تُخْطِرَانِ
tuḵṭirāni
تُخْطِرْنَ
tuḵṭirna
يُخْطِرْنَ
yuḵṭirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْطِرَ
ʔuḵṭira
تُخْطِرَ
tuḵṭira
يُخْطِرَ
yuḵṭira
تُخْطِرَا
tuḵṭirā
يُخْطِرَا
yuḵṭirā
نُخْطِرَ
nuḵṭira
تُخْطِرُوا
tuḵṭirū
يُخْطِرُوا
yuḵṭirū
f تُخْطِرِي
tuḵṭirī
تُخْطِرَ
tuḵṭira
تُخْطِرَا
tuḵṭirā
تُخْطِرْنَ
tuḵṭirna
يُخْطِرْنَ
yuḵṭirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْطِرْ
ʔuḵṭir
تُخْطِرْ
tuḵṭir
يُخْطِرْ
yuḵṭir
تُخْطِرَا
tuḵṭirā
يُخْطِرَا
yuḵṭirā
نُخْطِرْ
nuḵṭir
تُخْطِرُوا
tuḵṭirū
يُخْطِرُوا
yuḵṭirū
f تُخْطِرِي
tuḵṭirī
تُخْطِرْ
tuḵṭir
تُخْطِرَا
tuḵṭirā
تُخْطِرْنَ
tuḵṭirna
يُخْطِرْنَ
yuḵṭirna
imperative
الْأَمْر
m أَخْطِرْ
ʔaḵṭir
أَخْطِرَا
ʔaḵṭirā
أَخْطِرُوا
ʔaḵṭirū
f أَخْطِرِي
ʔaḵṭirī
أَخْطِرْنَ
ʔaḵṭirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُخْطِرْتُ
ʔuḵṭirtu
أُخْطِرْتَ
ʔuḵṭirta
أُخْطِرَ
ʔuḵṭira
أُخْطِرْتُمَا
ʔuḵṭirtumā
أُخْطِرَا
ʔuḵṭirā
أُخْطِرْنَا
ʔuḵṭirnā
أُخْطِرْتُمْ
ʔuḵṭirtum
أُخْطِرُوا
ʔuḵṭirū
f أُخْطِرْتِ
ʔuḵṭirti
أُخْطِرَتْ
ʔuḵṭirat
أُخْطِرَتَا
ʔuḵṭiratā
أُخْطِرْتُنَّ
ʔuḵṭirtunna
أُخْطِرْنَ
ʔuḵṭirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْطَرُ
ʔuḵṭaru
تُخْطَرُ
tuḵṭaru
يُخْطَرُ
yuḵṭaru
تُخْطَرَانِ
tuḵṭarāni
يُخْطَرَانِ
yuḵṭarāni
نُخْطَرُ
nuḵṭaru
تُخْطَرُونَ
tuḵṭarūna
يُخْطَرُونَ
yuḵṭarūna
f تُخْطَرِينَ
tuḵṭarīna
تُخْطَرُ
tuḵṭaru
تُخْطَرَانِ
tuḵṭarāni
تُخْطَرْنَ
tuḵṭarna
يُخْطَرْنَ
yuḵṭarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْطَرَ
ʔuḵṭara
تُخْطَرَ
tuḵṭara
يُخْطَرَ
yuḵṭara
تُخْطَرَا
tuḵṭarā
يُخْطَرَا
yuḵṭarā
نُخْطَرَ
nuḵṭara
تُخْطَرُوا
tuḵṭarū
يُخْطَرُوا
yuḵṭarū
f تُخْطَرِي
tuḵṭarī
تُخْطَرَ
tuḵṭara
تُخْطَرَا
tuḵṭarā
تُخْطَرْنَ
tuḵṭarna
يُخْطَرْنَ
yuḵṭarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْطَرْ
ʔuḵṭar
تُخْطَرْ
tuḵṭar
يُخْطَرْ
yuḵṭar
تُخْطَرَا
tuḵṭarā
يُخْطَرَا
yuḵṭarā
نُخْطَرْ
nuḵṭar
تُخْطَرُوا
tuḵṭarū
يُخْطَرُوا
yuḵṭarū
f تُخْطَرِي
tuḵṭarī
تُخْطَرْ
tuḵṭar
تُخْطَرَا
tuḵṭarā
تُخْطَرْنَ
tuḵṭarna
يُخْطَرْنَ
yuḵṭarna

Etymology 1.3

Verb

أخطر (form I)

  1. أَخْطِرُ (ʔaḵṭiru) /ʔax.tˤi.ru/: first-person singular non-past active indicative of خَطَرَ (ḵaṭara)
  2. أُخْطَرُ (ʔuḵṭaru) /ʔux.tˤa.ru/: first-person singular non-past passive indicative of خَطَرَ (ḵaṭara)
  3. أَخْطِرَ (ʔaḵṭira) /ʔax.tˤi.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of خَطَرَ (ḵaṭara)
  4. أُخْطَرَ (ʔuḵṭara) /ʔux.tˤa.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive of خَطَرَ (ḵaṭara)
  5. أَخْطِرْ (ʔaḵṭir) /ʔax.tˤir/: first-person singular non-past active jussive of خَطَرَ (ḵaṭara)
  6. أُخْطَرْ (ʔuḵṭar) /ʔux.tˤar/: first-person singular non-past passive jussive of خَطَرَ (ḵaṭara)
  7. أَخْطُرُ (ʔaḵṭuru) /ʔax.tˤu.ru/: first-person singular non-past active indicative of خَطَرَ (ḵaṭara)
  8. أَخْطُرَ (ʔaḵṭura) /ʔax.tˤu.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of خَطَرَ (ḵaṭara)
  9. أَخْطُرْ (ʔaḵṭur) /ʔax.tˤur/: first-person singular non-past active jussive of خَطَرَ (ḵaṭara)

References

  • Freytag, Georg (1830) “أخطر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 501
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “خطر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “خطر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN