أدبر

See also: ادبر

Arabic

Etymology 1.1

Root
د ب ر (d b r)
10 terms

Verb

أَدْبَرَ • (ʔadbara) IV (non-past يُدْبِرُ (yudbiru), verbal noun إِدْبَار (ʔidbār))

  1. to turn away, to depart
  2. to turn the back
  3. to turn aside
  4. to desist
  5. to yield, to flee
  6. (astronomy) to decline towards setting (of a star)
  7. to come behind, to follow
  8. to make the back sore of (a horse, camel, etc.)
  9. to cause to follow
Conjugation
Conjugation of أَدْبَرَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِدْبَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِدْبَار
ʔidbār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُدْبِر
mudbir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُدْبَر
mudbar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَدْبَرْتُ
ʔadbartu
أَدْبَرْتَ
ʔadbarta
أَدْبَرَ
ʔadbara
أَدْبَرْتُمَا
ʔadbartumā
أَدْبَرَا
ʔadbarā
أَدْبَرْنَا
ʔadbarnā
أَدْبَرْتُمْ
ʔadbartum
أَدْبَرُوا
ʔadbarū
f أَدْبَرْتِ
ʔadbarti
أَدْبَرَتْ
ʔadbarat
أَدْبَرَتَا
ʔadbaratā
أَدْبَرْتُنَّ
ʔadbartunna
أَدْبَرْنَ
ʔadbarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُدْبِرُ
ʔudbiru
تُدْبِرُ
tudbiru
يُدْبِرُ
yudbiru
تُدْبِرَانِ
tudbirāni
يُدْبِرَانِ
yudbirāni
نُدْبِرُ
nudbiru
تُدْبِرُونَ
tudbirūna
يُدْبِرُونَ
yudbirūna
f تُدْبِرِينَ
tudbirīna
تُدْبِرُ
tudbiru
تُدْبِرَانِ
tudbirāni
تُدْبِرْنَ
tudbirna
يُدْبِرْنَ
yudbirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُدْبِرَ
ʔudbira
تُدْبِرَ
tudbira
يُدْبِرَ
yudbira
تُدْبِرَا
tudbirā
يُدْبِرَا
yudbirā
نُدْبِرَ
nudbira
تُدْبِرُوا
tudbirū
يُدْبِرُوا
yudbirū
f تُدْبِرِي
tudbirī
تُدْبِرَ
tudbira
تُدْبِرَا
tudbirā
تُدْبِرْنَ
tudbirna
يُدْبِرْنَ
yudbirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُدْبِرْ
ʔudbir
تُدْبِرْ
tudbir
يُدْبِرْ
yudbir
تُدْبِرَا
tudbirā
يُدْبِرَا
yudbirā
نُدْبِرْ
nudbir
تُدْبِرُوا
tudbirū
يُدْبِرُوا
yudbirū
f تُدْبِرِي
tudbirī
تُدْبِرْ
tudbir
تُدْبِرَا
tudbirā
تُدْبِرْنَ
tudbirna
يُدْبِرْنَ
yudbirna
imperative
الْأَمْر
m أَدْبِرْ
ʔadbir
أَدْبِرَا
ʔadbirā
أَدْبِرُوا
ʔadbirū
f أَدْبِرِي
ʔadbirī
أَدْبِرْنَ
ʔadbirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُدْبِرْتُ
ʔudbirtu
أُدْبِرْتَ
ʔudbirta
أُدْبِرَ
ʔudbira
أُدْبِرْتُمَا
ʔudbirtumā
أُدْبِرَا
ʔudbirā
أُدْبِرْنَا
ʔudbirnā
أُدْبِرْتُمْ
ʔudbirtum
أُدْبِرُوا
ʔudbirū
f أُدْبِرْتِ
ʔudbirti
أُدْبِرَتْ
ʔudbirat
أُدْبِرَتَا
ʔudbiratā
أُدْبِرْتُنَّ
ʔudbirtunna
أُدْبِرْنَ
ʔudbirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُدْبَرُ
ʔudbaru
تُدْبَرُ
tudbaru
يُدْبَرُ
yudbaru
تُدْبَرَانِ
tudbarāni
يُدْبَرَانِ
yudbarāni
نُدْبَرُ
nudbaru
تُدْبَرُونَ
tudbarūna
يُدْبَرُونَ
yudbarūna
f تُدْبَرِينَ
tudbarīna
تُدْبَرُ
tudbaru
تُدْبَرَانِ
tudbarāni
تُدْبَرْنَ
tudbarna
يُدْبَرْنَ
yudbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُدْبَرَ
ʔudbara
تُدْبَرَ
tudbara
يُدْبَرَ
yudbara
تُدْبَرَا
tudbarā
يُدْبَرَا
yudbarā
نُدْبَرَ
nudbara
تُدْبَرُوا
tudbarū
يُدْبَرُوا
yudbarū
f تُدْبَرِي
tudbarī
تُدْبَرَ
tudbara
تُدْبَرَا
tudbarā
تُدْبَرْنَ
tudbarna
يُدْبَرْنَ
yudbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُدْبَرْ
ʔudbar
تُدْبَرْ
tudbar
يُدْبَرْ
yudbar
تُدْبَرَا
tudbarā
يُدْبَرَا
yudbarā
نُدْبَرْ
nudbar
تُدْبَرُوا
tudbarū
يُدْبَرُوا
yudbarū
f تُدْبَرِي
tudbarī
تُدْبَرْ
tudbar
تُدْبَرَا
tudbarā
تُدْبَرْنَ
tudbarna
يُدْبَرْنَ
yudbarna
References

Etymology 1.2

Verb

أدبر (form I)

  1. أَدْبُرُ (ʔadburu) /ʔad.bu.ru/: first-person singular non-past active indicative of دَبَرَ (dabara)
  2. أَدْبُرَ (ʔadbura) /ʔad.bu.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of دَبَرَ (dabara)
  3. أَدْبُرْ (ʔadbur) /ʔad.bur/: first-person singular non-past active jussive of دَبَرَ (dabara)
  4. أُدْبَرُ (ʔudbaru) /ʔud.ba.ru/: first-person singular non-past passive indicative of دَبَرَ (dabara)
  5. أُدْبَرَ (ʔudbara) /ʔud.ba.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive of دَبَرَ (dabara)
  6. أُدْبَرْ (ʔudbar) /ʔud.bar/: first-person singular non-past passive jussive of دَبَرَ (dabara)
  7. أَدْبَرُ (ʔadbaru) /ʔad.ba.ru/: first-person singular non-past active indicative of دَبِرَ (dabira)
  8. أَدْبَرَ (ʔadbara) /ʔad.ba.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of دَبِرَ (dabira)
  9. أَدْبَرْ (ʔadbar) /ʔad.bar/: first-person singular non-past active jussive of دَبِرَ (dabira)
  1. first-person singular non-past active indicative of دَبَرَ (dabara)

Etymology 1.3

Verb

أدبر (form II)

  1. أُدَبِّرُ (ʔudabbiru) /ʔu.dab.bi.ru/: first-person singular non-past active indicative of دَبَّرَ (dabbara)
  2. أُدَبَّرُ (ʔudabbaru) /ʔu.dab.ba.ru/: first-person singular non-past passive indicative of دَبَّرَ (dabbara)
  3. أُدَبِّرَ (ʔudabbira) /ʔu.dab.bi.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of دَبَّرَ (dabbara)
  4. أُدَبَّرَ (ʔudabbara) /ʔu.dab.ba.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive of دَبَّرَ (dabbara)
  5. أُدَبِّرْ (ʔudabbir) /ʔu.dab.bir/: first-person singular non-past active jussive of دَبَّرَ (dabbara)
  6. أُدَبَّرْ (ʔudabbar) /ʔu.dab.bar/: first-person singular non-past passive jussive of دَبَّرَ (dabbara)