أدنأ

See also: أذنا

Arabic

Etymology

Root
د ن ء (d n ʔ)
2 terms

Elative of دَنِيء (danīʔ, low, mean, vile; worthless; cowardly).

Adjective

أَدْنَأ • (ʔadnaʔ)

  1. elative degree of دَنِيء (danīʔ):
    1. lower, meaner, viler; lowest, meanest, vilest
    2. more worthless; most worthless
    3. more cowardly; most cowardly

Declension

Declension of adjective أَدْنَأ (ʔadnaʔ)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَدْنَأ
ʔadnaʔ
الْأَدْنَأ
al-ʔadnaʔ
دُنْأى
dunʔā
الدُّنْأى
ad-dunʔā
nominative أَدْنَأُ
ʔadnaʔu
الْأَدْنَأُ
al-ʔadnaʔu
دُنْأى
dunʔā
الدُّنْأى
ad-dunʔā
accusative أَدْنَأَ
ʔadnaʔa
الْأَدْنَأَ
al-ʔadnaʔa
دُنْأى
dunʔā
الدُّنْأى
ad-dunʔā
genitive أَدْنَأَ
ʔadnaʔa
الْأَدْنَأِ
al-ʔadnaʔi
دُنْأى
dunʔā
الدُّنْأى
ad-dunʔā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَدْنَأَيْن
ʔadnaʔayn
الْأَدْنَأَيْن
al-ʔadnaʔayn
دُنْأَيَيْن
dunʔayayn
الدُّنْأَيَيْن
ad-dunʔayayn
nominative أَدْنَآنِ
ʔadnaʔāni
الْأَدْنَآنِ
al-ʔadnaʔāni
دُنْأَيَانِ
dunʔayāni
الدُّنْأَيَانِ
ad-dunʔayāni
accusative أَدْنَأَيْنِ
ʔadnaʔayni
الْأَدْنَأَيْنِ
al-ʔadnaʔayni
دُنْأَيَيْنِ
dunʔayayni
الدُّنْأَيَيْنِ
ad-dunʔayayni
genitive أَدْنَأَيْنِ
ʔadnaʔayni
الْأَدْنَأَيْنِ
al-ʔadnaʔayni
دُنْأَيَيْنِ
dunʔayayni
الدُّنْأَيَيْنِ
ad-dunʔayayni
plural masculine feminine
basic broken plural diptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَدَانِئ
ʔadāniʔ
الْأَدَانِئ
al-ʔadāniʔ
دُنْأَيَات
dunʔayāt
الدُّنْأَيَات
ad-dunʔayāt
nominative أَدَانِئُ
ʔadāniʔu
الْأَدَانِئُ
al-ʔadāniʔu
دُنْأَيَاتٌ
dunʔayātun
الدُّنْأَيَاتُ
ad-dunʔayātu
accusative أَدَانِئَ
ʔadāniʔa
الْأَدَانِئَ
al-ʔadāniʔa
دُنْأَيَاتٍ
dunʔayātin
الدُّنْأَيَاتِ
ad-dunʔayāti
genitive أَدَانِئَ
ʔadāniʔa
الْأَدَانِئِ
al-ʔadāniʔi
دُنْأَيَاتٍ
dunʔayātin
الدُّنْأَيَاتِ
ad-dunʔayāti

References