أذهب

See also: اذهب

Arabic

Etymology 1.1

Causative of the verb ذَهَبَ (ḏahaba, to go away), from the root ذ ه ب (ḏ h b).

Verb

أَذْهَبَ • (ʔaḏhaba) IV (non-past يُذْهِبُ (yuḏhibu), verbal noun إِذْهَاب (ʔiḏhāb))

  1. to cause to go away, to make disappear, to remove, to eliminate, to take away
    إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ
    ʔinna l-ḥasanāti yuḏhibna s-sayyiʔāti
    (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
Conjugation of أَذْهَبَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِذْهَاب)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِذْهَاب
ʔiḏhāb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُذْهِب
muḏhib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُذْهَب
muḏhab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَذْهَبْتُ
ʔaḏhabtu
أَذْهَبْتَ
ʔaḏhabta
أَذْهَبَ
ʔaḏhaba
أَذْهَبْتُمَا
ʔaḏhabtumā
أَذْهَبَا
ʔaḏhabā
أَذْهَبْنَا
ʔaḏhabnā
أَذْهَبْتُمْ
ʔaḏhabtum
أَذْهَبُوا
ʔaḏhabū
f أَذْهَبْتِ
ʔaḏhabti
أَذْهَبَتْ
ʔaḏhabat
أَذْهَبَتَا
ʔaḏhabatā
أَذْهَبْتُنَّ
ʔaḏhabtunna
أَذْهَبْنَ
ʔaḏhabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُذْهِبُ
ʔuḏhibu
تُذْهِبُ
tuḏhibu
يُذْهِبُ
yuḏhibu
تُذْهِبَانِ
tuḏhibāni
يُذْهِبَانِ
yuḏhibāni
نُذْهِبُ
nuḏhibu
تُذْهِبُونَ
tuḏhibūna
يُذْهِبُونَ
yuḏhibūna
f تُذْهِبِينَ
tuḏhibīna
تُذْهِبُ
tuḏhibu
تُذْهِبَانِ
tuḏhibāni
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُذْهِبَ
ʔuḏhiba
تُذْهِبَ
tuḏhiba
يُذْهِبَ
yuḏhiba
تُذْهِبَا
tuḏhibā
يُذْهِبَا
yuḏhibā
نُذْهِبَ
nuḏhiba
تُذْهِبُوا
tuḏhibū
يُذْهِبُوا
yuḏhibū
f تُذْهِبِي
tuḏhibī
تُذْهِبَ
tuḏhiba
تُذْهِبَا
tuḏhibā
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُذْهِبْ
ʔuḏhib
تُذْهِبْ
tuḏhib
يُذْهِبْ
yuḏhib
تُذْهِبَا
tuḏhibā
يُذْهِبَا
yuḏhibā
نُذْهِبْ
nuḏhib
تُذْهِبُوا
tuḏhibū
يُذْهِبُوا
yuḏhibū
f تُذْهِبِي
tuḏhibī
تُذْهِبْ
tuḏhib
تُذْهِبَا
tuḏhibā
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
imperative
الْأَمْر
m أَذْهِبْ
ʔaḏhib
أَذْهِبَا
ʔaḏhibā
أَذْهِبُوا
ʔaḏhibū
f أَذْهِبِي
ʔaḏhibī
أَذْهِبْنَ
ʔaḏhibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُذْهِبْتُ
ʔuḏhibtu
أُذْهِبْتَ
ʔuḏhibta
أُذْهِبَ
ʔuḏhiba
أُذْهِبْتُمَا
ʔuḏhibtumā
أُذْهِبَا
ʔuḏhibā
أُذْهِبْنَا
ʔuḏhibnā
أُذْهِبْتُمْ
ʔuḏhibtum
أُذْهِبُوا
ʔuḏhibū
f أُذْهِبْتِ
ʔuḏhibti
أُذْهِبَتْ
ʔuḏhibat
أُذْهِبَتَا
ʔuḏhibatā
أُذْهِبْتُنَّ
ʔuḏhibtunna
أُذْهِبْنَ
ʔuḏhibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُذْهَبُ
ʔuḏhabu
تُذْهَبُ
tuḏhabu
يُذْهَبُ
yuḏhabu
تُذْهَبَانِ
tuḏhabāni
يُذْهَبَانِ
yuḏhabāni
نُذْهَبُ
nuḏhabu
تُذْهَبُونَ
tuḏhabūna
يُذْهَبُونَ
yuḏhabūna
f تُذْهَبِينَ
tuḏhabīna
تُذْهَبُ
tuḏhabu
تُذْهَبَانِ
tuḏhabāni
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُذْهَبَ
ʔuḏhaba
تُذْهَبَ
tuḏhaba
يُذْهَبَ
yuḏhaba
تُذْهَبَا
tuḏhabā
يُذْهَبَا
yuḏhabā
نُذْهَبَ
nuḏhaba
تُذْهَبُوا
tuḏhabū
يُذْهَبُوا
yuḏhabū
f تُذْهَبِي
tuḏhabī
تُذْهَبَ
tuḏhaba
تُذْهَبَا
tuḏhabā
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُذْهَبْ
ʔuḏhab
تُذْهَبْ
tuḏhab
يُذْهَبْ
yuḏhab
تُذْهَبَا
tuḏhabā
يُذْهَبَا
yuḏhabā
نُذْهَبْ
nuḏhab
تُذْهَبُوا
tuḏhabū
يُذْهَبُوا
yuḏhabū
f تُذْهَبِي
tuḏhabī
تُذْهَبْ
tuḏhab
تُذْهَبَا
tuḏhabā
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna

Etymology 1.2

Verb

أذهب (form I)

  1. أَذْهَبُ (ʔaḏhabu) /ʔað.ha.bu/: first-person singular non-past active indicative of ذَهَبَ (ḏahaba)
  2. أَذْهَبَ (ʔaḏhaba) /ʔað.ha.ba/: first-person singular non-past active subjunctive of ذَهَبَ (ḏahaba)
  3. أَذْهَبْ (ʔaḏhab) /ʔað.hab/: first-person singular non-past active jussive of ذَهَبَ (ḏahaba)

Etymology 2.1

Denominal verb from ذَهَب (ḏahab, gold).

Verb

أَذْهَبَ • (ʔaḏhaba) IV (non-past يُذْهِبُ (yuḏhibu), verbal noun إِذْهَاب (ʔiḏhāb))

  1. to gild
Conjugation
Conjugation of أَذْهَبَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِذْهَاب)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِذْهَاب
ʔiḏhāb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُذْهِب
muḏhib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُذْهَب
muḏhab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَذْهَبْتُ
ʔaḏhabtu
أَذْهَبْتَ
ʔaḏhabta
أَذْهَبَ
ʔaḏhaba
أَذْهَبْتُمَا
ʔaḏhabtumā
أَذْهَبَا
ʔaḏhabā
أَذْهَبْنَا
ʔaḏhabnā
أَذْهَبْتُمْ
ʔaḏhabtum
أَذْهَبُوا
ʔaḏhabū
f أَذْهَبْتِ
ʔaḏhabti
أَذْهَبَتْ
ʔaḏhabat
أَذْهَبَتَا
ʔaḏhabatā
أَذْهَبْتُنَّ
ʔaḏhabtunna
أَذْهَبْنَ
ʔaḏhabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُذْهِبُ
ʔuḏhibu
تُذْهِبُ
tuḏhibu
يُذْهِبُ
yuḏhibu
تُذْهِبَانِ
tuḏhibāni
يُذْهِبَانِ
yuḏhibāni
نُذْهِبُ
nuḏhibu
تُذْهِبُونَ
tuḏhibūna
يُذْهِبُونَ
yuḏhibūna
f تُذْهِبِينَ
tuḏhibīna
تُذْهِبُ
tuḏhibu
تُذْهِبَانِ
tuḏhibāni
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُذْهِبَ
ʔuḏhiba
تُذْهِبَ
tuḏhiba
يُذْهِبَ
yuḏhiba
تُذْهِبَا
tuḏhibā
يُذْهِبَا
yuḏhibā
نُذْهِبَ
nuḏhiba
تُذْهِبُوا
tuḏhibū
يُذْهِبُوا
yuḏhibū
f تُذْهِبِي
tuḏhibī
تُذْهِبَ
tuḏhiba
تُذْهِبَا
tuḏhibā
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُذْهِبْ
ʔuḏhib
تُذْهِبْ
tuḏhib
يُذْهِبْ
yuḏhib
تُذْهِبَا
tuḏhibā
يُذْهِبَا
yuḏhibā
نُذْهِبْ
nuḏhib
تُذْهِبُوا
tuḏhibū
يُذْهِبُوا
yuḏhibū
f تُذْهِبِي
tuḏhibī
تُذْهِبْ
tuḏhib
تُذْهِبَا
tuḏhibā
تُذْهِبْنَ
tuḏhibna
يُذْهِبْنَ
yuḏhibna
imperative
الْأَمْر
m أَذْهِبْ
ʔaḏhib
أَذْهِبَا
ʔaḏhibā
أَذْهِبُوا
ʔaḏhibū
f أَذْهِبِي
ʔaḏhibī
أَذْهِبْنَ
ʔaḏhibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُذْهِبْتُ
ʔuḏhibtu
أُذْهِبْتَ
ʔuḏhibta
أُذْهِبَ
ʔuḏhiba
أُذْهِبْتُمَا
ʔuḏhibtumā
أُذْهِبَا
ʔuḏhibā
أُذْهِبْنَا
ʔuḏhibnā
أُذْهِبْتُمْ
ʔuḏhibtum
أُذْهِبُوا
ʔuḏhibū
f أُذْهِبْتِ
ʔuḏhibti
أُذْهِبَتْ
ʔuḏhibat
أُذْهِبَتَا
ʔuḏhibatā
أُذْهِبْتُنَّ
ʔuḏhibtunna
أُذْهِبْنَ
ʔuḏhibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُذْهَبُ
ʔuḏhabu
تُذْهَبُ
tuḏhabu
يُذْهَبُ
yuḏhabu
تُذْهَبَانِ
tuḏhabāni
يُذْهَبَانِ
yuḏhabāni
نُذْهَبُ
nuḏhabu
تُذْهَبُونَ
tuḏhabūna
يُذْهَبُونَ
yuḏhabūna
f تُذْهَبِينَ
tuḏhabīna
تُذْهَبُ
tuḏhabu
تُذْهَبَانِ
tuḏhabāni
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُذْهَبَ
ʔuḏhaba
تُذْهَبَ
tuḏhaba
يُذْهَبَ
yuḏhaba
تُذْهَبَا
tuḏhabā
يُذْهَبَا
yuḏhabā
نُذْهَبَ
nuḏhaba
تُذْهَبُوا
tuḏhabū
يُذْهَبُوا
yuḏhabū
f تُذْهَبِي
tuḏhabī
تُذْهَبَ
tuḏhaba
تُذْهَبَا
tuḏhabā
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُذْهَبْ
ʔuḏhab
تُذْهَبْ
tuḏhab
يُذْهَبْ
yuḏhab
تُذْهَبَا
tuḏhabā
يُذْهَبَا
yuḏhabā
نُذْهَبْ
nuḏhab
تُذْهَبُوا
tuḏhabū
يُذْهَبُوا
yuḏhabū
f تُذْهَبِي
tuḏhabī
تُذْهَبْ
tuḏhab
تُذْهَبَا
tuḏhabā
تُذْهَبْنَ
tuḏhabna
يُذْهَبْنَ
yuḏhabna
References

Etymology 2.2

Verb

أذهب (form II)

  1. أُذَهِّبُ (ʔuḏahhibu) /ʔu.ðah.hi.bu/: first-person singular non-past active indicative of ذَهَّبَ (ḏahhaba)
  2. أُذَهَّبُ (ʔuḏahhabu) /ʔu.ðah.ha.bu/: first-person singular non-past passive indicative of ذَهَّبَ (ḏahhaba)
  3. أُذَهِّبَ (ʔuḏahhiba) /ʔu.ðah.hi.ba/: first-person singular non-past active subjunctive of ذَهَّبَ (ḏahhaba)
  4. أُذَهَّبَ (ʔuḏahhaba) /ʔu.ðah.ha.ba/: first-person singular non-past passive subjunctive of ذَهَّبَ (ḏahhaba)
  5. أُذَهِّبْ (ʔuḏahhib) /ʔu.ðah.hib/: first-person singular non-past active jussive of ذَهَّبَ (ḏahhaba)
  6. أُذَهَّبْ (ʔuḏahhab) /ʔu.ðah.hab/: first-person singular non-past passive jussive of ذَهَّبَ (ḏahhaba)