أرخى

Arabic

Root
ر خ ي (r ḵ y)
1 term

Verb

أَرْخَى • (ʔarḵā) IV (non-past يُرْخِي (yurḵī), verbal noun إِرْخَاء (ʔirḵāʔ))

  1. to unloose, to unstring
  2. (intransitive) to be at ease, to be relaxed
  3. to run very fast

Conjugation

Conjugation of أَرْخَى (IV, final-weak, full passive, verbal noun إِرْخَاء)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِرْخَاء
ʔirḵāʔ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرْخٍ
murḵin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرْخًى
murḵan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَرْخَيْتُ
ʔarḵaytu
أَرْخَيْتَ
ʔarḵayta
أَرْخَى
ʔarḵā
أَرْخَيْتُمَا
ʔarḵaytumā
أَرْخَيَا
ʔarḵayā
أَرْخَيْنَا
ʔarḵaynā
أَرْخَيْتُمْ
ʔarḵaytum
أَرْخَوْا
ʔarḵaw
f أَرْخَيْتِ
ʔarḵayti
أَرْخَتْ
ʔarḵat
أَرْخَتَا
ʔarḵatā
أَرْخَيْتُنَّ
ʔarḵaytunna
أَرْخَيْنَ
ʔarḵayna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْخِي
ʔurḵī
تُرْخِي
turḵī
يُرْخِي
yurḵī
تُرْخِيَانِ
turḵiyāni
يُرْخِيَانِ
yurḵiyāni
نُرْخِي
nurḵī
تُرْخُونَ
turḵūna
يُرْخُونَ
yurḵūna
f تُرْخِينَ
turḵīna
تُرْخِي
turḵī
تُرْخِيَانِ
turḵiyāni
تُرْخِينَ
turḵīna
يُرْخِينَ
yurḵīna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْخِيَ
ʔurḵiya
تُرْخِيَ
turḵiya
يُرْخِيَ
yurḵiya
تُرْخِيَا
turḵiyā
يُرْخِيَا
yurḵiyā
نُرْخِيَ
nurḵiya
تُرْخُوا
turḵū
يُرْخُوا
yurḵū
f تُرْخِي
turḵī
تُرْخِيَ
turḵiya
تُرْخِيَا
turḵiyā
تُرْخِينَ
turḵīna
يُرْخِينَ
yurḵīna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْخِ
ʔurḵi
تُرْخِ
turḵi
يُرْخِ
yurḵi
تُرْخِيَا
turḵiyā
يُرْخِيَا
yurḵiyā
نُرْخِ
nurḵi
تُرْخُوا
turḵū
يُرْخُوا
yurḵū
f تُرْخِي
turḵī
تُرْخِ
turḵi
تُرْخِيَا
turḵiyā
تُرْخِينَ
turḵīna
يُرْخِينَ
yurḵīna
imperative
الْأَمْر
m أَرْخِ
ʔarḵi
أَرْخِيَا
ʔarḵiyā
أَرْخُوا
ʔarḵū
f أَرْخِي
ʔarḵī
أَرْخِينَ
ʔarḵīna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُرْخِيتُ
ʔurḵītu
أُرْخِيتَ
ʔurḵīta
أُرْخِيَ
ʔurḵiya
أُرْخِيتُمَا
ʔurḵītumā
أُرْخِيَا
ʔurḵiyā
أُرْخِينَا
ʔurḵīnā
أُرْخِيتُمْ
ʔurḵītum
أُرْخُوا
ʔurḵū
f أُرْخِيتِ
ʔurḵīti
أُرْخِيَتْ
ʔurḵiyat
أُرْخِيَتَا
ʔurḵiyatā
أُرْخِيتُنَّ
ʔurḵītunna
أُرْخِينَ
ʔurḵīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْخَى
ʔurḵā
تُرْخَى
turḵā
يُرْخَى
yurḵā
تُرْخَيَانِ
turḵayāni
يُرْخَيَانِ
yurḵayāni
نُرْخَى
nurḵā
تُرْخَوْنَ
turḵawna
يُرْخَوْنَ
yurḵawna
f تُرْخَيْنَ
turḵayna
تُرْخَى
turḵā
تُرْخَيَانِ
turḵayāni
تُرْخَيْنَ
turḵayna
يُرْخَيْنَ
yurḵayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْخَى
ʔurḵā
تُرْخَى
turḵā
يُرْخَى
yurḵā
تُرْخَيَا
turḵayā
يُرْخَيَا
yurḵayā
نُرْخَى
nurḵā
تُرْخَوْا
turḵaw
يُرْخَوْا
yurḵaw
f تُرْخَيْ
turḵay
تُرْخَى
turḵā
تُرْخَيَا
turḵayā
تُرْخَيْنَ
turḵayna
يُرْخَيْنَ
yurḵayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْخَ
ʔurḵa
تُرْخَ
turḵa
يُرْخَ
yurḵa
تُرْخَيَا
turḵayā
يُرْخَيَا
yurḵayā
نُرْخَ
nurḵa
تُرْخَوْا
turḵaw
يُرْخَوْا
yurḵaw
f تُرْخَيْ
turḵay
تُرْخَ
turḵa
تُرْخَيَا
turḵayā
تُرْخَيْنَ
turḵayna
يُرْخَيْنَ
yurḵayna

Descendants

  • Maltese: reħa