أرسخ

Arabic

Root
ر س خ (r s ḵ)
5 terms

Verb

أَرْسَخَ • (ʔarsaḵa) IV (non-past يُرْسِخُ (yursiḵu), verbal noun إِرْسَاخ (ʔirsāḵ))

  1. to entrench, to establish, to embed, to cement, to inculcate, to enshrine

Conjugation

Conjugation of أَرْسَخَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِرْسَاخ)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِرْسَاخ
ʔirsāḵ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرْسِخ
mursiḵ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرْسَخ
mursaḵ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَرْسَخْتُ
ʔarsaḵtu
أَرْسَخْتَ
ʔarsaḵta
أَرْسَخَ
ʔarsaḵa
أَرْسَخْتُمَا
ʔarsaḵtumā
أَرْسَخَا
ʔarsaḵā
أَرْسَخْنَا
ʔarsaḵnā
أَرْسَخْتُمْ
ʔarsaḵtum
أَرْسَخُوا
ʔarsaḵū
f أَرْسَخْتِ
ʔarsaḵti
أَرْسَخَتْ
ʔarsaḵat
أَرْسَخَتَا
ʔarsaḵatā
أَرْسَخْتُنَّ
ʔarsaḵtunna
أَرْسَخْنَ
ʔarsaḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْسِخُ
ʔursiḵu
تُرْسِخُ
tursiḵu
يُرْسِخُ
yursiḵu
تُرْسِخَانِ
tursiḵāni
يُرْسِخَانِ
yursiḵāni
نُرْسِخُ
nursiḵu
تُرْسِخُونَ
tursiḵūna
يُرْسِخُونَ
yursiḵūna
f تُرْسِخِينَ
tursiḵīna
تُرْسِخُ
tursiḵu
تُرْسِخَانِ
tursiḵāni
تُرْسِخْنَ
tursiḵna
يُرْسِخْنَ
yursiḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْسِخَ
ʔursiḵa
تُرْسِخَ
tursiḵa
يُرْسِخَ
yursiḵa
تُرْسِخَا
tursiḵā
يُرْسِخَا
yursiḵā
نُرْسِخَ
nursiḵa
تُرْسِخُوا
tursiḵū
يُرْسِخُوا
yursiḵū
f تُرْسِخِي
tursiḵī
تُرْسِخَ
tursiḵa
تُرْسِخَا
tursiḵā
تُرْسِخْنَ
tursiḵna
يُرْسِخْنَ
yursiḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْسِخْ
ʔursiḵ
تُرْسِخْ
tursiḵ
يُرْسِخْ
yursiḵ
تُرْسِخَا
tursiḵā
يُرْسِخَا
yursiḵā
نُرْسِخْ
nursiḵ
تُرْسِخُوا
tursiḵū
يُرْسِخُوا
yursiḵū
f تُرْسِخِي
tursiḵī
تُرْسِخْ
tursiḵ
تُرْسِخَا
tursiḵā
تُرْسِخْنَ
tursiḵna
يُرْسِخْنَ
yursiḵna
imperative
الْأَمْر
m أَرْسِخْ
ʔarsiḵ
أَرْسِخَا
ʔarsiḵā
أَرْسِخُوا
ʔarsiḵū
f أَرْسِخِي
ʔarsiḵī
أَرْسِخْنَ
ʔarsiḵna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُرْسِخْتُ
ʔursiḵtu
أُرْسِخْتَ
ʔursiḵta
أُرْسِخَ
ʔursiḵa
أُرْسِخْتُمَا
ʔursiḵtumā
أُرْسِخَا
ʔursiḵā
أُرْسِخْنَا
ʔursiḵnā
أُرْسِخْتُمْ
ʔursiḵtum
أُرْسِخُوا
ʔursiḵū
f أُرْسِخْتِ
ʔursiḵti
أُرْسِخَتْ
ʔursiḵat
أُرْسِخَتَا
ʔursiḵatā
أُرْسِخْتُنَّ
ʔursiḵtunna
أُرْسِخْنَ
ʔursiḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْسَخُ
ʔursaḵu
تُرْسَخُ
tursaḵu
يُرْسَخُ
yursaḵu
تُرْسَخَانِ
tursaḵāni
يُرْسَخَانِ
yursaḵāni
نُرْسَخُ
nursaḵu
تُرْسَخُونَ
tursaḵūna
يُرْسَخُونَ
yursaḵūna
f تُرْسَخِينَ
tursaḵīna
تُرْسَخُ
tursaḵu
تُرْسَخَانِ
tursaḵāni
تُرْسَخْنَ
tursaḵna
يُرْسَخْنَ
yursaḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْسَخَ
ʔursaḵa
تُرْسَخَ
tursaḵa
يُرْسَخَ
yursaḵa
تُرْسَخَا
tursaḵā
يُرْسَخَا
yursaḵā
نُرْسَخَ
nursaḵa
تُرْسَخُوا
tursaḵū
يُرْسَخُوا
yursaḵū
f تُرْسَخِي
tursaḵī
تُرْسَخَ
tursaḵa
تُرْسَخَا
tursaḵā
تُرْسَخْنَ
tursaḵna
يُرْسَخْنَ
yursaḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْسَخْ
ʔursaḵ
تُرْسَخْ
tursaḵ
يُرْسَخْ
yursaḵ
تُرْسَخَا
tursaḵā
يُرْسَخَا
yursaḵā
نُرْسَخْ
nursaḵ
تُرْسَخُوا
tursaḵū
يُرْسَخُوا
yursaḵū
f تُرْسَخِي
tursaḵī
تُرْسَخْ
tursaḵ
تُرْسَخَا
tursaḵā
تُرْسَخْنَ
tursaḵna
يُرْسَخْنَ
yursaḵna

Adjective

أَرْسَخ • (ʔarsaḵ)

  1. elative degree of رَاسِخ (rāsiḵ):

Declension

Declension of adjective أَرْسَخ (ʔarsaḵ)
singular masculine feminine
basic singular diptote
indefinite definite indefinite definite
informal أَرْسَخ
ʔarsaḵ
الْأَرْسَخ
al-ʔarsaḵ
nominative أَرْسَخُ
ʔarsaḵu
الْأَرْسَخُ
al-ʔarsaḵu
accusative أَرْسَخَ
ʔarsaḵa
الْأَرْسَخَ
al-ʔarsaḵa
genitive أَرْسَخَ
ʔarsaḵa
الْأَرْسَخِ
al-ʔarsaḵi
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal
nominative
accusative
genitive
plural masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal
nominative
accusative
genitive