أسبغ

See also: أسبع

Arabic

Root
س ب غ (s b ḡ)
1 term

Verb

أَسْبَغَ • (ʔasbaḡa) IV (non-past يُسْبِغُ (yusbiḡu), verbal noun إِسْبَاغ (ʔisbāḡ))

  1. to bestow

Conjugation

Conjugation of أَسْبَغَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِسْبَاغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِسْبَاغ
ʔisbāḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسْبِغ
musbiḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسْبَغ
musbaḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَسْبَغْتُ
ʔasbaḡtu
أَسْبَغْتَ
ʔasbaḡta
أَسْبَغَ
ʔasbaḡa
أَسْبَغْتُمَا
ʔasbaḡtumā
أَسْبَغَا
ʔasbaḡā
أَسْبَغْنَا
ʔasbaḡnā
أَسْبَغْتُمْ
ʔasbaḡtum
أَسْبَغُوا
ʔasbaḡū
f أَسْبَغْتِ
ʔasbaḡti
أَسْبَغَتْ
ʔasbaḡat
أَسْبَغَتَا
ʔasbaḡatā
أَسْبَغْتُنَّ
ʔasbaḡtunna
أَسْبَغْنَ
ʔasbaḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْبِغُ
ʔusbiḡu
تُسْبِغُ
tusbiḡu
يُسْبِغُ
yusbiḡu
تُسْبِغَانِ
tusbiḡāni
يُسْبِغَانِ
yusbiḡāni
نُسْبِغُ
nusbiḡu
تُسْبِغُونَ
tusbiḡūna
يُسْبِغُونَ
yusbiḡūna
f تُسْبِغِينَ
tusbiḡīna
تُسْبِغُ
tusbiḡu
تُسْبِغَانِ
tusbiḡāni
تُسْبِغْنَ
tusbiḡna
يُسْبِغْنَ
yusbiḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْبِغَ
ʔusbiḡa
تُسْبِغَ
tusbiḡa
يُسْبِغَ
yusbiḡa
تُسْبِغَا
tusbiḡā
يُسْبِغَا
yusbiḡā
نُسْبِغَ
nusbiḡa
تُسْبِغُوا
tusbiḡū
يُسْبِغُوا
yusbiḡū
f تُسْبِغِي
tusbiḡī
تُسْبِغَ
tusbiḡa
تُسْبِغَا
tusbiḡā
تُسْبِغْنَ
tusbiḡna
يُسْبِغْنَ
yusbiḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْبِغْ
ʔusbiḡ
تُسْبِغْ
tusbiḡ
يُسْبِغْ
yusbiḡ
تُسْبِغَا
tusbiḡā
يُسْبِغَا
yusbiḡā
نُسْبِغْ
nusbiḡ
تُسْبِغُوا
tusbiḡū
يُسْبِغُوا
yusbiḡū
f تُسْبِغِي
tusbiḡī
تُسْبِغْ
tusbiḡ
تُسْبِغَا
tusbiḡā
تُسْبِغْنَ
tusbiḡna
يُسْبِغْنَ
yusbiḡna
imperative
الْأَمْر
m أَسْبِغْ
ʔasbiḡ
أَسْبِغَا
ʔasbiḡā
أَسْبِغُوا
ʔasbiḡū
f أَسْبِغِي
ʔasbiḡī
أَسْبِغْنَ
ʔasbiḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسْبِغْتُ
ʔusbiḡtu
أُسْبِغْتَ
ʔusbiḡta
أُسْبِغَ
ʔusbiḡa
أُسْبِغْتُمَا
ʔusbiḡtumā
أُسْبِغَا
ʔusbiḡā
أُسْبِغْنَا
ʔusbiḡnā
أُسْبِغْتُمْ
ʔusbiḡtum
أُسْبِغُوا
ʔusbiḡū
f أُسْبِغْتِ
ʔusbiḡti
أُسْبِغَتْ
ʔusbiḡat
أُسْبِغَتَا
ʔusbiḡatā
أُسْبِغْتُنَّ
ʔusbiḡtunna
أُسْبِغْنَ
ʔusbiḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْبَغُ
ʔusbaḡu
تُسْبَغُ
tusbaḡu
يُسْبَغُ
yusbaḡu
تُسْبَغَانِ
tusbaḡāni
يُسْبَغَانِ
yusbaḡāni
نُسْبَغُ
nusbaḡu
تُسْبَغُونَ
tusbaḡūna
يُسْبَغُونَ
yusbaḡūna
f تُسْبَغِينَ
tusbaḡīna
تُسْبَغُ
tusbaḡu
تُسْبَغَانِ
tusbaḡāni
تُسْبَغْنَ
tusbaḡna
يُسْبَغْنَ
yusbaḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْبَغَ
ʔusbaḡa
تُسْبَغَ
tusbaḡa
يُسْبَغَ
yusbaḡa
تُسْبَغَا
tusbaḡā
يُسْبَغَا
yusbaḡā
نُسْبَغَ
nusbaḡa
تُسْبَغُوا
tusbaḡū
يُسْبَغُوا
yusbaḡū
f تُسْبَغِي
tusbaḡī
تُسْبَغَ
tusbaḡa
تُسْبَغَا
tusbaḡā
تُسْبَغْنَ
tusbaḡna
يُسْبَغْنَ
yusbaḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْبَغْ
ʔusbaḡ
تُسْبَغْ
tusbaḡ
يُسْبَغْ
yusbaḡ
تُسْبَغَا
tusbaḡā
يُسْبَغَا
yusbaḡā
نُسْبَغْ
nusbaḡ
تُسْبَغُوا
tusbaḡū
يُسْبَغُوا
yusbaḡū
f تُسْبَغِي
tusbaḡī
تُسْبَغْ
tusbaḡ
تُسْبَغَا
tusbaḡā
تُسْبَغْنَ
tusbaḡna
يُسْبَغْنَ
yusbaḡna