أسعد

See also: اسعد

Arabic

Root
س ع د (s ʕ d)
11 terms

Etymology 1

Elative of سَعِيد (saʕīd, happy, lucky).

Adjective

أَسْعَد • (ʔasʕad) (feminine سُعْدَى (suʕdā))

  1. elative degree of سَعِيد (saʕīd):
    1. happier; happiest
    2. luckier; luckiest
Declension
Declension of adjective أَسْعَد (ʔasʕad)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَسْعَد
ʔasʕad
الْأَسْعَد
al-ʔasʕad
سُعْدَى
suʕdā
السُّعْدَى
as-suʕdā
nominative أَسْعَدُ
ʔasʕadu
الْأَسْعَدُ
al-ʔasʕadu
سُعْدَى
suʕdā
السُّعْدَى
as-suʕdā
accusative أَسْعَدَ
ʔasʕada
الْأَسْعَدَ
al-ʔasʕada
سُعْدَى
suʕdā
السُّعْدَى
as-suʕdā
genitive أَسْعَدَ
ʔasʕada
الْأَسْعَدِ
al-ʔasʕadi
سُعْدَى
suʕdā
السُّعْدَى
as-suʕdā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَسْعَدَيْن
ʔasʕadayn
الْأَسْعَدَيْن
al-ʔasʕadayn
سُعْدَيَيْن
suʕdayayn
السُّعْدَيَيْن
as-suʕdayayn
nominative أَسْعَدَانِ
ʔasʕadāni
الْأَسْعَدَانِ
al-ʔasʕadāni
سُعْدَيَانِ
suʕdayāni
السُّعْدَيَانِ
as-suʕdayāni
accusative أَسْعَدَيْنِ
ʔasʕadayni
الْأَسْعَدَيْنِ
al-ʔasʕadayni
سُعْدَيَيْنِ
suʕdayayni
السُّعْدَيَيْنِ
as-suʕdayayni
genitive أَسْعَدَيْنِ
ʔasʕadayni
الْأَسْعَدَيْنِ
al-ʔasʕadayni
سُعْدَيَيْنِ
suʕdayayni
السُّعْدَيَيْنِ
as-suʕdayayni
plural masculine feminine
basic broken plural diptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَسَاعِد
ʔasāʕid
الْأَسَاعِد
al-ʔasāʕid
سُعْدَيَات
suʕdayāt
السُّعْدَيَات
as-suʕdayāt
nominative أَسَاعِدُ
ʔasāʕidu
الْأَسَاعِدُ
al-ʔasāʕidu
سُعْدَيَاتٌ
suʕdayātun
السُّعْدَيَاتُ
as-suʕdayātu
accusative أَسَاعِدَ
ʔasāʕida
الْأَسَاعِدَ
al-ʔasāʕida
سُعْدَيَاتٍ
suʕdayātin
السُّعْدَيَاتِ
as-suʕdayāti
genitive أَسَاعِدَ
ʔasāʕida
الْأَسَاعِدِ
al-ʔasāʕidi
سُعْدَيَاتٍ
suʕdayātin
السُّعْدَيَاتِ
as-suʕdayāti
References

Proper noun

أَسْعَد • (ʔasʕadm

  1. a male given name
Declension
Declension of noun أَسْعَد (ʔasʕad)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal أَسْعَد
ʔasʕad
nominative أَسْعَدُ
ʔasʕadu
accusative أَسْعَدَ
ʔasʕada
genitive أَسْعَدَ
ʔasʕada

Etymology 2

Verb

أَسْعَدَ • (ʔasʕada) IV (non-past يُسْعِدُ (yusʕidu), verbal noun إِسْعَاد (ʔisʕād))

  1. to make happy
Conjugation
Conjugation of أَسْعَدَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِسْعَاد)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِسْعَاد
ʔisʕād
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسْعِد
musʕid
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسْعَد
musʕad
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَسْعَدْتُ
ʔasʕadtu
أَسْعَدْتَ
ʔasʕadta
أَسْعَدَ
ʔasʕada
أَسْعَدْتُمَا
ʔasʕadtumā
أَسْعَدَا
ʔasʕadā
أَسْعَدْنَا
ʔasʕadnā
أَسْعَدْتُمْ
ʔasʕadtum
أَسْعَدُوا
ʔasʕadū
f أَسْعَدْتِ
ʔasʕadti
أَسْعَدَتْ
ʔasʕadat
أَسْعَدَتَا
ʔasʕadatā
أَسْعَدْتُنَّ
ʔasʕadtunna
أَسْعَدْنَ
ʔasʕadna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْعِدُ
ʔusʕidu
تُسْعِدُ
tusʕidu
يُسْعِدُ
yusʕidu
تُسْعِدَانِ
tusʕidāni
يُسْعِدَانِ
yusʕidāni
نُسْعِدُ
nusʕidu
تُسْعِدُونَ
tusʕidūna
يُسْعِدُونَ
yusʕidūna
f تُسْعِدِينَ
tusʕidīna
تُسْعِدُ
tusʕidu
تُسْعِدَانِ
tusʕidāni
تُسْعِدْنَ
tusʕidna
يُسْعِدْنَ
yusʕidna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْعِدَ
ʔusʕida
تُسْعِدَ
tusʕida
يُسْعِدَ
yusʕida
تُسْعِدَا
tusʕidā
يُسْعِدَا
yusʕidā
نُسْعِدَ
nusʕida
تُسْعِدُوا
tusʕidū
يُسْعِدُوا
yusʕidū
f تُسْعِدِي
tusʕidī
تُسْعِدَ
tusʕida
تُسْعِدَا
tusʕidā
تُسْعِدْنَ
tusʕidna
يُسْعِدْنَ
yusʕidna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْعِدْ
ʔusʕid
تُسْعِدْ
tusʕid
يُسْعِدْ
yusʕid
تُسْعِدَا
tusʕidā
يُسْعِدَا
yusʕidā
نُسْعِدْ
nusʕid
تُسْعِدُوا
tusʕidū
يُسْعِدُوا
yusʕidū
f تُسْعِدِي
tusʕidī
تُسْعِدْ
tusʕid
تُسْعِدَا
tusʕidā
تُسْعِدْنَ
tusʕidna
يُسْعِدْنَ
yusʕidna
imperative
الْأَمْر
m أَسْعِدْ
ʔasʕid
أَسْعِدَا
ʔasʕidā
أَسْعِدُوا
ʔasʕidū
f أَسْعِدِي
ʔasʕidī
أَسْعِدْنَ
ʔasʕidna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسْعِدْتُ
ʔusʕidtu
أُسْعِدْتَ
ʔusʕidta
أُسْعِدَ
ʔusʕida
أُسْعِدْتُمَا
ʔusʕidtumā
أُسْعِدَا
ʔusʕidā
أُسْعِدْنَا
ʔusʕidnā
أُسْعِدْتُمْ
ʔusʕidtum
أُسْعِدُوا
ʔusʕidū
f أُسْعِدْتِ
ʔusʕidti
أُسْعِدَتْ
ʔusʕidat
أُسْعِدَتَا
ʔusʕidatā
أُسْعِدْتُنَّ
ʔusʕidtunna
أُسْعِدْنَ
ʔusʕidna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْعَدُ
ʔusʕadu
تُسْعَدُ
tusʕadu
يُسْعَدُ
yusʕadu
تُسْعَدَانِ
tusʕadāni
يُسْعَدَانِ
yusʕadāni
نُسْعَدُ
nusʕadu
تُسْعَدُونَ
tusʕadūna
يُسْعَدُونَ
yusʕadūna
f تُسْعَدِينَ
tusʕadīna
تُسْعَدُ
tusʕadu
تُسْعَدَانِ
tusʕadāni
تُسْعَدْنَ
tusʕadna
يُسْعَدْنَ
yusʕadna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْعَدَ
ʔusʕada
تُسْعَدَ
tusʕada
يُسْعَدَ
yusʕada
تُسْعَدَا
tusʕadā
يُسْعَدَا
yusʕadā
نُسْعَدَ
nusʕada
تُسْعَدُوا
tusʕadū
يُسْعَدُوا
yusʕadū
f تُسْعَدِي
tusʕadī
تُسْعَدَ
tusʕada
تُسْعَدَا
tusʕadā
تُسْعَدْنَ
tusʕadna
يُسْعَدْنَ
yusʕadna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْعَدْ
ʔusʕad
تُسْعَدْ
tusʕad
يُسْعَدْ
yusʕad
تُسْعَدَا
tusʕadā
يُسْعَدَا
yusʕadā
نُسْعَدْ
nusʕad
تُسْعَدُوا
tusʕadū
يُسْعَدُوا
yusʕadū
f تُسْعَدِي
tusʕadī
تُسْعَدْ
tusʕad
تُسْعَدَا
tusʕadā
تُسْعَدْنَ
tusʕadna
يُسْعَدْنَ
yusʕadna