أشرك

See also: اشرك

Arabic

Etymology 1

Root
ش ر ك (š r k)
14 terms

Verb

أَشْرَكَ • (ʔašraka) IV (non-past يُشْرِكُ (yušriku), verbal noun إِشْرَاك (ʔišrāk))

  1. to make a partner, to make a participant
  2. to give a share
  3. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
    • 609–632 CE, Qur'an, 72:20:
      قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا
      qul ʔinnamā ʔadʕū rabbī walā ʔušriku bihi ʔaḥadan
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Conjugation of أَشْرَكَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِشْرَاك)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِشْرَاك
ʔišrāk
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُشْرِك
mušrik
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُشْرَك
mušrak
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَشْرَكْتُ
ʔašraktu
أَشْرَكْتَ
ʔašrakta
أَشْرَكَ
ʔašraka
أَشْرَكْتُمَا
ʔašraktumā
أَشْرَكَا
ʔašrakā
أَشْرَكْنَا
ʔašraknā
أَشْرَكْتُمْ
ʔašraktum
أَشْرَكُوا
ʔašrakū
f أَشْرَكْتِ
ʔašrakti
أَشْرَكَتْ
ʔašrakat
أَشْرَكَتَا
ʔašrakatā
أَشْرَكْتُنَّ
ʔašraktunna
أَشْرَكْنَ
ʔašrakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْرِكُ
ʔušriku
تُشْرِكُ
tušriku
يُشْرِكُ
yušriku
تُشْرِكَانِ
tušrikāni
يُشْرِكَانِ
yušrikāni
نُشْرِكُ
nušriku
تُشْرِكُونَ
tušrikūna
يُشْرِكُونَ
yušrikūna
f تُشْرِكِينَ
tušrikīna
تُشْرِكُ
tušriku
تُشْرِكَانِ
tušrikāni
تُشْرِكْنَ
tušrikna
يُشْرِكْنَ
yušrikna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْرِكَ
ʔušrika
تُشْرِكَ
tušrika
يُشْرِكَ
yušrika
تُشْرِكَا
tušrikā
يُشْرِكَا
yušrikā
نُشْرِكَ
nušrika
تُشْرِكُوا
tušrikū
يُشْرِكُوا
yušrikū
f تُشْرِكِي
tušrikī
تُشْرِكَ
tušrika
تُشْرِكَا
tušrikā
تُشْرِكْنَ
tušrikna
يُشْرِكْنَ
yušrikna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْرِكْ
ʔušrik
تُشْرِكْ
tušrik
يُشْرِكْ
yušrik
تُشْرِكَا
tušrikā
يُشْرِكَا
yušrikā
نُشْرِكْ
nušrik
تُشْرِكُوا
tušrikū
يُشْرِكُوا
yušrikū
f تُشْرِكِي
tušrikī
تُشْرِكْ
tušrik
تُشْرِكَا
tušrikā
تُشْرِكْنَ
tušrikna
يُشْرِكْنَ
yušrikna
imperative
الْأَمْر
m أَشْرِكْ
ʔašrik
أَشْرِكَا
ʔašrikā
أَشْرِكُوا
ʔašrikū
f أَشْرِكِي
ʔašrikī
أَشْرِكْنَ
ʔašrikna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُشْرِكْتُ
ʔušriktu
أُشْرِكْتَ
ʔušrikta
أُشْرِكَ
ʔušrika
أُشْرِكْتُمَا
ʔušriktumā
أُشْرِكَا
ʔušrikā
أُشْرِكْنَا
ʔušriknā
أُشْرِكْتُمْ
ʔušriktum
أُشْرِكُوا
ʔušrikū
f أُشْرِكْتِ
ʔušrikti
أُشْرِكَتْ
ʔušrikat
أُشْرِكَتَا
ʔušrikatā
أُشْرِكْتُنَّ
ʔušriktunna
أُشْرِكْنَ
ʔušrikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْرَكُ
ʔušraku
تُشْرَكُ
tušraku
يُشْرَكُ
yušraku
تُشْرَكَانِ
tušrakāni
يُشْرَكَانِ
yušrakāni
نُشْرَكُ
nušraku
تُشْرَكُونَ
tušrakūna
يُشْرَكُونَ
yušrakūna
f تُشْرَكِينَ
tušrakīna
تُشْرَكُ
tušraku
تُشْرَكَانِ
tušrakāni
تُشْرَكْنَ
tušrakna
يُشْرَكْنَ
yušrakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْرَكَ
ʔušraka
تُشْرَكَ
tušraka
يُشْرَكَ
yušraka
تُشْرَكَا
tušrakā
يُشْرَكَا
yušrakā
نُشْرَكَ
nušraka
تُشْرَكُوا
tušrakū
يُشْرَكُوا
yušrakū
f تُشْرَكِي
tušrakī
تُشْرَكَ
tušraka
تُشْرَكَا
tušrakā
تُشْرَكْنَ
tušrakna
يُشْرَكْنَ
yušrakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْرَكْ
ʔušrak
تُشْرَكْ
tušrak
يُشْرَكْ
yušrak
تُشْرَكَا
tušrakā
يُشْرَكَا
yušrakā
نُشْرَكْ
nušrak
تُشْرَكُوا
tušrakū
يُشْرَكُوا
yušrakū
f تُشْرَكِي
tušrakī
تُشْرَكْ
tušrak
تُشْرَكَا
tušrakā
تُشْرَكْنَ
tušrakna
يُشْرَكْنَ
yušrakna

Etymology 2

Verb

أشرك (form I)

  1. أَشْرَكُ (ʔašraku) /ʔaʃ.ra.ku/: first-person singular non-past active indicative of شَرِكَ (šarika)
  2. أُشْرَكُ (ʔušraku) /ʔuʃ.ra.ku/: first-person singular non-past passive indicative of شَرِكَ (šarika)
  3. أَشْرَكَ (ʔašraka) /ʔaʃ.ra.ka/: first-person singular non-past active subjunctive of شَرِكَ (šarika)
  4. أُشْرَكَ (ʔušraka) /ʔuʃ.ra.ka/: first-person singular non-past passive subjunctive of شَرِكَ (šarika)
  5. أَشْرَكْ (ʔašrak) /ʔaʃ.rak/: first-person singular non-past active jussive of شَرِكَ (šarika)
  6. أُشْرَكْ (ʔušrak) /ʔuʃ.rak/: first-person singular non-past passive jussive of شَرِكَ (šarika)

South Levantine Arabic

Root
ش ر ك
5 terms

Etymology

Learned borrowing from Arabic أَشْرَكَ (ʔašraka).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaʃ.rak/, [ˈʔaʃ.rak]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

أشرك • (ʔašrak) IV (present بشرك (bišrek))

  1. to include (someone), to allow someone's participation

Conjugation

Conjugation of أشرك
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m أشركت (ʔašrakt) أشركت (ʔašrakt) أشرك (ʔašrak) أشركنا (ʔašrakna) أشركتو (ʔašraktu) أشركو (ʔašraku)
f اشركتي (ʔašrakti) أشركت (ʔašrakat)
present m بشرك (bašrik) بتشرك (btišrik) بشرك (bišrik) منشرك (mnišrik) بتشركو (btišriku) بشركو (bišriku)
f بتشركي (btišriki) بتشرك (btišrik)
subjunctive m اشرك (ašrik) تشرك (tišrik) يشرك (yišrik) نشرك (nišrik) تشركو (tišriku) يشركو (yišriku)
f تشركي (tišriki) تشرك (tišrik)
imperative m اشرك (išrik) اشركو (išriku)
f اشركي (išriki)