أشكل

See also: اشكل

Arabic

Etymology 1

Color or defect adjective from the root ش ك ل (š k l).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaʃ.kal/

Adjective

أَشْكَل • (ʔaškal) (feminine شَكْلَاء (šaklāʔ), common plural شُكْل (šukl))

  1. of mixed colour
Declension
Declension of adjective أَشْكَل (ʔaškal)
singular masculine feminine
basic singular diptote basic singular diptote
indefinite definite indefinite definite
informal أَشْكَل
ʔaškal
الْأَشْكَل
al-ʔaškal
شَكْلَاء
šaklāʔ
الشَّكْلَاء
aš-šaklāʔ
nominative أَشْكَلُ
ʔaškalu
الْأَشْكَلُ
al-ʔaškalu
شَكْلَاءُ
šaklāʔu
الشَّكْلَاءُ
aš-šaklāʔu
accusative أَشْكَلَ
ʔaškala
الْأَشْكَلَ
al-ʔaškala
شَكْلَاءَ
šaklāʔa
الشَّكْلَاءَ
aš-šaklāʔa
genitive أَشْكَلَ
ʔaškala
الْأَشْكَلِ
al-ʔaškali
شَكْلَاءَ
šaklāʔa
الشَّكْلَاءِ
aš-šaklāʔi
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَشْكَلَيْن
ʔaškalayn
الْأَشْكَلَيْن
al-ʔaškalayn
شَكْلَاوَيْن
šaklāwayn
الشَّكْلَاوَيْن
aš-šaklāwayn
nominative أَشْكَلَانِ
ʔaškalāni
الْأَشْكَلَانِ
al-ʔaškalāni
شَكْلَاوَانِ
šaklāwāni
الشَّكْلَاوَانِ
aš-šaklāwāni
accusative أَشْكَلَيْنِ
ʔaškalayni
الْأَشْكَلَيْنِ
al-ʔaškalayni
شَكْلَاوَيْنِ
šaklāwayni
الشَّكْلَاوَيْنِ
aš-šaklāwayni
genitive أَشْكَلَيْنِ
ʔaškalayni
الْأَشْكَلَيْنِ
al-ʔaškalayni
شَكْلَاوَيْنِ
šaklāwayni
الشَّكْلَاوَيْنِ
aš-šaklāwayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote basic broken plural triptote
indefinite definite indefinite definite
informal شُكْل
šukl
الشُّكْل
aš-šukl
شُكْل
šukl
الشُّكْل
aš-šukl
nominative شُكْلٌ
šuklun
الشُّكْلُ
aš-šuklu
شُكْلٌ
šuklun
الشُّكْلُ
aš-šuklu
accusative شُكْلًا
šuklan
الشُّكْلَ
aš-šukla
شُكْلًا
šuklan
الشُّكْلَ
aš-šukla
genitive شُكْلٍ
šuklin
الشُّكْلِ
aš-šukli
شُكْلٍ
šuklin
الشُّكْلِ
aš-šukli
References

Etymology 2

Root
ش ك ل (š k l)
15 terms

Verb

أَشْكَلَ • (ʔaškala) IV (non-past يُشْكِلُ (yuškilu), verbal noun إِشْكَال (ʔiškāl))

  1. to be ambiguous, obscure, confused, difficult
  2. to vocalize
  3. to place two shades of color side-by-side
  4. to just begin to get red and ripen
  5. to be of mixed hue
Conjugation
Conjugation of أَشْكَلَ (IV, sound, full passive (?), verbal noun إِشْكَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِشْكَال
ʔiškāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُشْكِل
muškil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُشْكَل
muškal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَشْكَلْتُ
ʔaškaltu
أَشْكَلْتَ
ʔaškalta
أَشْكَلَ
ʔaškala
أَشْكَلْتُمَا
ʔaškaltumā
أَشْكَلَا
ʔaškalā
أَشْكَلْنَا
ʔaškalnā
أَشْكَلْتُمْ
ʔaškaltum
أَشْكَلُوا
ʔaškalū
f أَشْكَلْتِ
ʔaškalti
أَشْكَلَتْ
ʔaškalat
أَشْكَلَتَا
ʔaškalatā
أَشْكَلْتُنَّ
ʔaškaltunna
أَشْكَلْنَ
ʔaškalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْكِلُ
ʔuškilu
تُشْكِلُ
tuškilu
يُشْكِلُ
yuškilu
تُشْكِلَانِ
tuškilāni
يُشْكِلَانِ
yuškilāni
نُشْكِلُ
nuškilu
تُشْكِلُونَ
tuškilūna
يُشْكِلُونَ
yuškilūna
f تُشْكِلِينَ
tuškilīna
تُشْكِلُ
tuškilu
تُشْكِلَانِ
tuškilāni
تُشْكِلْنَ
tuškilna
يُشْكِلْنَ
yuškilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْكِلَ
ʔuškila
تُشْكِلَ
tuškila
يُشْكِلَ
yuškila
تُشْكِلَا
tuškilā
يُشْكِلَا
yuškilā
نُشْكِلَ
nuškila
تُشْكِلُوا
tuškilū
يُشْكِلُوا
yuškilū
f تُشْكِلِي
tuškilī
تُشْكِلَ
tuškila
تُشْكِلَا
tuškilā
تُشْكِلْنَ
tuškilna
يُشْكِلْنَ
yuškilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْكِلْ
ʔuškil
تُشْكِلْ
tuškil
يُشْكِلْ
yuškil
تُشْكِلَا
tuškilā
يُشْكِلَا
yuškilā
نُشْكِلْ
nuškil
تُشْكِلُوا
tuškilū
يُشْكِلُوا
yuškilū
f تُشْكِلِي
tuškilī
تُشْكِلْ
tuškil
تُشْكِلَا
tuškilā
تُشْكِلْنَ
tuškilna
يُشْكِلْنَ
yuškilna
imperative
الْأَمْر
m أَشْكِلْ
ʔaškil
أَشْكِلَا
ʔaškilā
أَشْكِلُوا
ʔaškilū
f أَشْكِلِي
ʔaškilī
أَشْكِلْنَ
ʔaškilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُشْكِلْتُ
ʔuškiltu
أُشْكِلْتَ
ʔuškilta
أُشْكِلَ
ʔuškila
أُشْكِلْتُمَا
ʔuškiltumā
أُشْكِلَا
ʔuškilā
أُشْكِلْنَا
ʔuškilnā
أُشْكِلْتُمْ
ʔuškiltum
أُشْكِلُوا
ʔuškilū
f أُشْكِلْتِ
ʔuškilti
أُشْكِلَتْ
ʔuškilat
أُشْكِلَتَا
ʔuškilatā
أُشْكِلْتُنَّ
ʔuškiltunna
أُشْكِلْنَ
ʔuškilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُشْكَلُ
ʔuškalu
تُشْكَلُ
tuškalu
يُشْكَلُ
yuškalu
تُشْكَلَانِ
tuškalāni
يُشْكَلَانِ
yuškalāni
نُشْكَلُ
nuškalu
تُشْكَلُونَ
tuškalūna
يُشْكَلُونَ
yuškalūna
f تُشْكَلِينَ
tuškalīna
تُشْكَلُ
tuškalu
تُشْكَلَانِ
tuškalāni
تُشْكَلْنَ
tuškalna
يُشْكَلْنَ
yuškalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُشْكَلَ
ʔuškala
تُشْكَلَ
tuškala
يُشْكَلَ
yuškala
تُشْكَلَا
tuškalā
يُشْكَلَا
yuškalā
نُشْكَلَ
nuškala
تُشْكَلُوا
tuškalū
يُشْكَلُوا
yuškalū
f تُشْكَلِي
tuškalī
تُشْكَلَ
tuškala
تُشْكَلَا
tuškalā
تُشْكَلْنَ
tuškalna
يُشْكَلْنَ
yuškalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُشْكَلْ
ʔuškal
تُشْكَلْ
tuškal
يُشْكَلْ
yuškal
تُشْكَلَا
tuškalā
يُشْكَلَا
yuškalā
نُشْكَلْ
nuškal
تُشْكَلُوا
tuškalū
يُشْكَلُوا
yuškalū
f تُشْكَلِي
tuškalī
تُشْكَلْ
tuškal
تُشْكَلَا
tuškalā
تُشْكَلْنَ
tuškalna
يُشْكَلْنَ
yuškalna
References

Etymology 3

Verb

أشكل (form I)

  1. أَشْكُلُ (ʔaškulu) /ʔaʃ.ku.lu/: first-person singular non-past active indicative of شَكَلَ (šakala)
  2. أُشْكَلُ (ʔuškalu) /ʔuʃ.ka.lu/: first-person singular non-past passive indicative of شَكَلَ (šakala)
  3. أَشْكُلَ (ʔaškula) /ʔaʃ.ku.la/: first-person singular non-past active subjunctive of شَكَلَ (šakala)
  4. أُشْكَلَ (ʔuškala) /ʔuʃ.ka.la/: first-person singular non-past passive subjunctive of شَكَلَ (šakala)
  5. أَشْكُلْ (ʔaškul) /ʔaʃ.kul/: first-person singular non-past active jussive of شَكَلَ (šakala)
  6. أُشْكَلْ (ʔuškal) /ʔuʃ.kal/: first-person singular non-past passive jussive of شَكَلَ (šakala)

Etymology 4

Verb

أشكل (form II)

  1. أُشَكِّلُ (ʔušakkilu) /ʔu.ʃak.ki.lu/: first-person singular non-past active indicative of شَكَّلَ (šakkala)
  2. أُشَكَّلُ (ʔušakkalu) /ʔu.ʃak.ka.lu/: first-person singular non-past passive indicative of شَكَّلَ (šakkala)
  3. أُشَكِّلَ (ʔušakkila) /ʔu.ʃak.ki.la/: first-person singular non-past active subjunctive of شَكَّلَ (šakkala)
  4. أُشَكَّلَ (ʔušakkala) /ʔu.ʃak.ka.la/: first-person singular non-past passive subjunctive of شَكَّلَ (šakkala)
  5. أُشَكِّلْ (ʔušakkil) /ʔu.ʃak.kil/: first-person singular non-past active jussive of شَكَّلَ (šakkala)
  6. أُشَكَّلْ (ʔušakkal) /ʔu.ʃak.kal/: first-person singular non-past passive jussive of شَكَّلَ (šakkala)