أطيب

Arabic

Etymology 1

Root
ط ي ب (ṭ y b)
3 terms

Elative of طَيِّب (ṭayyib, good).

Adjective

أَطْيَب • (ʔaṭyab) (feminine طُوبَى (ṭūbā) or طِيبَى (ṭībā), masculine plural أَطَايِب (ʔaṭāyib) or أَطْيَبُونَ (ʔaṭyabūna), feminine plural طُوبَيَات (ṭūbayāt))

  1. elative degree of طَيِّب (ṭayyib):
    1. better; best
    2. more pleasant; most pleasant
Declension
Declension of adjective أَطْيَب (ʔaṭyab)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَطْيَب
ʔaṭyab
الْأَطْيَب
al-ʔaṭyab
طُوبَى‎; طِيبَى
ṭūbā‎; ṭībā
الطُّوبَى‎; الطِّيبَى
aṭ-ṭūbā‎; aṭ-ṭībā
nominative أَطْيَبُ
ʔaṭyabu
الْأَطْيَبُ
al-ʔaṭyabu
طُوبَى‎; طِيبَى
ṭūbā‎; ṭībā
الطُّوبَى‎; الطِّيبَى
aṭ-ṭūbā‎; aṭ-ṭībā
accusative أَطْيَبَ
ʔaṭyaba
الْأَطْيَبَ
al-ʔaṭyaba
طُوبَى‎; طِيبَى
ṭūbā‎; ṭībā
الطُّوبَى‎; الطِّيبَى
aṭ-ṭūbā‎; aṭ-ṭībā
genitive أَطْيَبَ
ʔaṭyaba
الْأَطْيَبِ
al-ʔaṭyabi
طُوبَى‎; طِيبَى
ṭūbā‎; ṭībā
الطُّوبَى‎; الطِّيبَى
aṭ-ṭūbā‎; aṭ-ṭībā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَطْيَبَيْن
ʔaṭyabayn
الْأَطْيَبَيْن
al-ʔaṭyabayn
طُوبَيَيْن‎; طِيبَيَيْن
ṭūbayayn‎; ṭībayayn
الطُّوبَيَيْن‎; الطِّيبَيَيْن
aṭ-ṭūbayayn‎; aṭ-ṭībayayn
nominative أَطْيَبَانِ
ʔaṭyabāni
الْأَطْيَبَانِ
al-ʔaṭyabāni
طُوبَيَانِ‎; طِيبَيَانِ
ṭūbayāni‎; ṭībayāni
الطُّوبَيَانِ‎; الطِّيبَيَانِ
aṭ-ṭūbayāni‎; aṭ-ṭībayāni
accusative أَطْيَبَيْنِ
ʔaṭyabayni
الْأَطْيَبَيْنِ
al-ʔaṭyabayni
طُوبَيَيْنِ‎; طِيبَيَيْنِ
ṭūbayayni‎; ṭībayayni
الطُّوبَيَيْنِ‎; الطِّيبَيَيْنِ
aṭ-ṭūbayayni‎; aṭ-ṭībayayni
genitive أَطْيَبَيْنِ
ʔaṭyabayni
الْأَطْيَبَيْنِ
al-ʔaṭyabayni
طُوبَيَيْنِ‎; طِيبَيَيْنِ
ṭūbayayni‎; ṭībayayni
الطُّوبَيَيْنِ‎; الطِّيبَيَيْنِ
aṭ-ṭūbayayni‎; aṭ-ṭībayayni
plural masculine feminine
basic broken plural diptote‎;
sound masculine plural
sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَطَايِب‎; أَطْيَبِين
ʔaṭāyib‎; ʔaṭyabīn
الْأَطَايِب‎; الْأَطْيَبِين
al-ʔaṭāyib‎; al-ʔaṭyabīn
طُوبَيَات‎; طِيبَيَات
ṭūbayāt‎; ṭībayāt
الطُّوبَيَات‎; الطِّيبَيَات
aṭ-ṭūbayāt‎; aṭ-ṭībayāt
nominative أَطَايِبُ‎; أَطْيَبُونَ
ʔaṭāyibu‎; ʔaṭyabūna
الْأَطَايِبُ‎; الْأَطْيَبُونَ
al-ʔaṭāyibu‎; al-ʔaṭyabūna
طُوبَيَاتٌ‎; طِيبَيَاتٌ
ṭūbayātun‎; ṭībayātun
الطُّوبَيَاتُ‎; الطِّيبَيَاتُ
aṭ-ṭūbayātu‎; aṭ-ṭībayātu
accusative أَطَايِبَ‎; أَطْيَبِينَ
ʔaṭāyiba‎; ʔaṭyabīna
الْأَطَايِبَ‎; الْأَطْيَبِينَ
al-ʔaṭāyiba‎; al-ʔaṭyabīna
طُوبَيَاتٍ‎; طِيبَيَاتٍ
ṭūbayātin‎; ṭībayātin
الطُّوبَيَاتِ‎; الطِّيبَيَاتِ
aṭ-ṭūbayāti‎; aṭ-ṭībayāti
genitive أَطَايِبَ‎; أَطْيَبِينَ
ʔaṭāyiba‎; ʔaṭyabīna
الْأَطَايِبِ‎; الْأَطْيَبِينَ
al-ʔaṭāyibi‎; al-ʔaṭyabīna
طُوبَيَاتٍ‎; طِيبَيَاتٍ
ṭūbayātin‎; ṭībayātin
الطُّوبَيَاتِ‎; الطِّيبَيَاتِ
aṭ-ṭūbayāti‎; aṭ-ṭībayāti
References

Etymology 2

Verb

أطيب (form II)

  1. أُطَيِّبُ (ʔuṭayyibu) /ʔu.tˤaj.ji.bu/: first-person singular non-past active indicative of طَيَّبَ (ṭayyaba)
  2. أُطَيَّبُ (ʔuṭayyabu) /ʔu.tˤaj.ja.bu/: first-person singular non-past passive indicative of طَيَّبَ (ṭayyaba)
  3. أُطَيِّبَ (ʔuṭayyiba) /ʔu.tˤaj.ji.ba/: first-person singular non-past active subjunctive of طَيَّبَ (ṭayyaba)
  4. أُطَيَّبَ (ʔuṭayyaba) /ʔu.tˤaj.ja.ba/: first-person singular non-past passive subjunctive of طَيَّبَ (ṭayyaba)
  5. أُطَيِّبْ (ʔuṭayyib) /ʔu.tˤaj.jib/: first-person singular non-past active jussive of طَيَّبَ (ṭayyaba)
  6. أُطَيَّبْ (ʔuṭayyab) /ʔu.tˤaj.jab/: first-person singular non-past passive jussive of طَيَّبَ (ṭayyaba)