أعبل

Arabic

Verb

أَعْبَلَ • (ʔaʕbala) IV (non-past يُعْبِلُ (yuʕbilu), verbal noun إِعْبَال (ʔiʕbāl))

  1. to become bulky, to become thick, to become gross
  2. to put forth one’s leaves

Conjugation

Conjugation of أَعْبَلَ (IV, sound, no passive, verbal noun إِعْبَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِعْبَال
ʔiʕbāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعْبِل
muʕbil
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَعْبَلْتُ
ʔaʕbaltu
أَعْبَلْتَ
ʔaʕbalta
أَعْبَلَ
ʔaʕbala
أَعْبَلْتُمَا
ʔaʕbaltumā
أَعْبَلَا
ʔaʕbalā
أَعْبَلْنَا
ʔaʕbalnā
أَعْبَلْتُمْ
ʔaʕbaltum
أَعْبَلُوا
ʔaʕbalū
f أَعْبَلْتِ
ʔaʕbalti
أَعْبَلَتْ
ʔaʕbalat
أَعْبَلَتَا
ʔaʕbalatā
أَعْبَلْتُنَّ
ʔaʕbaltunna
أَعْبَلْنَ
ʔaʕbalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعْبِلُ
ʔuʕbilu
تُعْبِلُ
tuʕbilu
يُعْبِلُ
yuʕbilu
تُعْبِلَانِ
tuʕbilāni
يُعْبِلَانِ
yuʕbilāni
نُعْبِلُ
nuʕbilu
تُعْبِلُونَ
tuʕbilūna
يُعْبِلُونَ
yuʕbilūna
f تُعْبِلِينَ
tuʕbilīna
تُعْبِلُ
tuʕbilu
تُعْبِلَانِ
tuʕbilāni
تُعْبِلْنَ
tuʕbilna
يُعْبِلْنَ
yuʕbilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعْبِلَ
ʔuʕbila
تُعْبِلَ
tuʕbila
يُعْبِلَ
yuʕbila
تُعْبِلَا
tuʕbilā
يُعْبِلَا
yuʕbilā
نُعْبِلَ
nuʕbila
تُعْبِلُوا
tuʕbilū
يُعْبِلُوا
yuʕbilū
f تُعْبِلِي
tuʕbilī
تُعْبِلَ
tuʕbila
تُعْبِلَا
tuʕbilā
تُعْبِلْنَ
tuʕbilna
يُعْبِلْنَ
yuʕbilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعْبِلْ
ʔuʕbil
تُعْبِلْ
tuʕbil
يُعْبِلْ
yuʕbil
تُعْبِلَا
tuʕbilā
يُعْبِلَا
yuʕbilā
نُعْبِلْ
nuʕbil
تُعْبِلُوا
tuʕbilū
يُعْبِلُوا
yuʕbilū
f تُعْبِلِي
tuʕbilī
تُعْبِلْ
tuʕbil
تُعْبِلَا
tuʕbilā
تُعْبِلْنَ
tuʕbilna
يُعْبِلْنَ
yuʕbilna
imperative
الْأَمْر
m أَعْبِلْ
ʔaʕbil
أَعْبِلَا
ʔaʕbilā
أَعْبِلُوا
ʔaʕbilū
f أَعْبِلِي
ʔaʕbilī
أَعْبِلْنَ
ʔaʕbilna

Noun

أَعْبَل • (ʔaʕbalm (collective, singulative عَبْلَاء f (ʕablāʔ), plural أَعْبِلَة (ʔaʕbila), paucal عِبَال (ʕibāl))

  1. granite

Declension

Declension of noun أَعْبَل (ʔaʕbal)
collective basic collective diptote
indefinite definite construct
informal أَعْبَل
ʔaʕbal
الْأَعْبَل
al-ʔaʕbal
أَعْبَل
ʔaʕbal
nominative أَعْبَلُ
ʔaʕbalu
الْأَعْبَلُ
al-ʔaʕbalu
أَعْبَلُ
ʔaʕbalu
accusative أَعْبَلَ
ʔaʕbala
الْأَعْبَلَ
al-ʔaʕbala
أَعْبَلَ
ʔaʕbala
genitive أَعْبَلَ
ʔaʕbala
الْأَعْبَلِ
al-ʔaʕbali
أَعْبَلِ
ʔaʕbali
singulative basic singulative diptote
indefinite definite construct
informal عَبْلَاء
ʕablāʔ
الْعَبْلَاء
al-ʕablāʔ
عَبْلَاء
ʕablāʔ
nominative عَبْلَاءُ
ʕablāʔu
الْعَبْلَاءُ
al-ʕablāʔu
عَبْلَاءُ
ʕablāʔu
accusative عَبْلَاءَ
ʕablāʔa
الْعَبْلَاءَ
al-ʕablāʔa
عَبْلَاءَ
ʕablāʔa
genitive عَبْلَاءَ
ʕablāʔa
الْعَبْلَاءِ
al-ʕablāʔi
عَبْلَاءِ
ʕablāʔi
dual indefinite definite construct
informal عَبْلَاءَيْن
ʕablāʔayn
الْعَبْلَاءَيْن
al-ʕablāʔayn
عَبْلَاءَيْ
ʕablāʔay
nominative عَبْلَاءَانِ
ʕablāʔāni
الْعَبْلَاءَانِ
al-ʕablāʔāni
عَبْلَاءَا
ʕablāʔā
accusative عَبْلَاءَيْنِ
ʕablāʔayni
الْعَبْلَاءَيْنِ
al-ʕablāʔayni
عَبْلَاءَيْ
ʕablāʔay
genitive عَبْلَاءَيْنِ
ʕablāʔayni
الْعَبْلَاءَيْنِ
al-ʕablāʔayni
عَبْلَاءَيْ
ʕablāʔay
paucal (3-10) basic broken paucal triptote
indefinite definite construct
informal عِبَال
ʕibāl
الْعِبَال
al-ʕibāl
عِبَال
ʕibāl
nominative عِبَالٌ
ʕibālun
الْعِبَالُ
al-ʕibālu
عِبَالُ
ʕibālu
accusative عِبَالًا
ʕibālan
الْعِبَالَ
al-ʕibāla
عِبَالَ
ʕibāla
genitive عِبَالٍ
ʕibālin
الْعِبَالِ
al-ʕibāli
عِبَالِ
ʕibāli
plural of variety broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أَعْبِلَة
ʔaʕbila
الْأَعْبِلَة
al-ʔaʕbila
أَعْبِلَة
ʔaʕbilat
nominative أَعْبِلَةٌ
ʔaʕbilatun
الْأَعْبِلَةُ
al-ʔaʕbilatu
أَعْبِلَةُ
ʔaʕbilatu
accusative أَعْبِلَةً
ʔaʕbilatan
الْأَعْبِلَةَ
al-ʔaʕbilata
أَعْبِلَةَ
ʔaʕbilata
genitive أَعْبِلَةٍ
ʔaʕbilatin
الْأَعْبِلَةِ
al-ʔaʕbilati
أَعْبِلَةِ
ʔaʕbilati