أعذب

See also: أعدت

Arabic

Etymology 1

Root
ع ذ ب (ʕ ḏ b)
5 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaʕ.ða.ba/

Verb

أَعْذَبَ • (ʔaʕḏaba) IV (non-past يُعْذِبُ (yuʕḏibu), verbal noun إِعْذَاب (ʔiʕḏāb))

  1. to prohibit, to forbid, to prevent (عَنْ (ʕan) from doing something)
Conjugation
Conjugation of أَعْذَبَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِعْذَاب)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِعْذَاب
ʔiʕḏāb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعْذِب
muʕḏib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعْذَب
muʕḏab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَعْذَبْتُ
ʔaʕḏabtu
أَعْذَبْتَ
ʔaʕḏabta
أَعْذَبَ
ʔaʕḏaba
أَعْذَبْتُمَا
ʔaʕḏabtumā
أَعْذَبَا
ʔaʕḏabā
أَعْذَبْنَا
ʔaʕḏabnā
أَعْذَبْتُمْ
ʔaʕḏabtum
أَعْذَبُوا
ʔaʕḏabū
f أَعْذَبْتِ
ʔaʕḏabti
أَعْذَبَتْ
ʔaʕḏabat
أَعْذَبَتَا
ʔaʕḏabatā
أَعْذَبْتُنَّ
ʔaʕḏabtunna
أَعْذَبْنَ
ʔaʕḏabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعْذِبُ
ʔuʕḏibu
تُعْذِبُ
tuʕḏibu
يُعْذِبُ
yuʕḏibu
تُعْذِبَانِ
tuʕḏibāni
يُعْذِبَانِ
yuʕḏibāni
نُعْذِبُ
nuʕḏibu
تُعْذِبُونَ
tuʕḏibūna
يُعْذِبُونَ
yuʕḏibūna
f تُعْذِبِينَ
tuʕḏibīna
تُعْذِبُ
tuʕḏibu
تُعْذِبَانِ
tuʕḏibāni
تُعْذِبْنَ
tuʕḏibna
يُعْذِبْنَ
yuʕḏibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعْذِبَ
ʔuʕḏiba
تُعْذِبَ
tuʕḏiba
يُعْذِبَ
yuʕḏiba
تُعْذِبَا
tuʕḏibā
يُعْذِبَا
yuʕḏibā
نُعْذِبَ
nuʕḏiba
تُعْذِبُوا
tuʕḏibū
يُعْذِبُوا
yuʕḏibū
f تُعْذِبِي
tuʕḏibī
تُعْذِبَ
tuʕḏiba
تُعْذِبَا
tuʕḏibā
تُعْذِبْنَ
tuʕḏibna
يُعْذِبْنَ
yuʕḏibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعْذِبْ
ʔuʕḏib
تُعْذِبْ
tuʕḏib
يُعْذِبْ
yuʕḏib
تُعْذِبَا
tuʕḏibā
يُعْذِبَا
yuʕḏibā
نُعْذِبْ
nuʕḏib
تُعْذِبُوا
tuʕḏibū
يُعْذِبُوا
yuʕḏibū
f تُعْذِبِي
tuʕḏibī
تُعْذِبْ
tuʕḏib
تُعْذِبَا
tuʕḏibā
تُعْذِبْنَ
tuʕḏibna
يُعْذِبْنَ
yuʕḏibna
imperative
الْأَمْر
m أَعْذِبْ
ʔaʕḏib
أَعْذِبَا
ʔaʕḏibā
أَعْذِبُوا
ʔaʕḏibū
f أَعْذِبِي
ʔaʕḏibī
أَعْذِبْنَ
ʔaʕḏibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُعْذِبْتُ
ʔuʕḏibtu
أُعْذِبْتَ
ʔuʕḏibta
أُعْذِبَ
ʔuʕḏiba
أُعْذِبْتُمَا
ʔuʕḏibtumā
أُعْذِبَا
ʔuʕḏibā
أُعْذِبْنَا
ʔuʕḏibnā
أُعْذِبْتُمْ
ʔuʕḏibtum
أُعْذِبُوا
ʔuʕḏibū
f أُعْذِبْتِ
ʔuʕḏibti
أُعْذِبَتْ
ʔuʕḏibat
أُعْذِبَتَا
ʔuʕḏibatā
أُعْذِبْتُنَّ
ʔuʕḏibtunna
أُعْذِبْنَ
ʔuʕḏibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعْذَبُ
ʔuʕḏabu
تُعْذَبُ
tuʕḏabu
يُعْذَبُ
yuʕḏabu
تُعْذَبَانِ
tuʕḏabāni
يُعْذَبَانِ
yuʕḏabāni
نُعْذَبُ
nuʕḏabu
تُعْذَبُونَ
tuʕḏabūna
يُعْذَبُونَ
yuʕḏabūna
f تُعْذَبِينَ
tuʕḏabīna
تُعْذَبُ
tuʕḏabu
تُعْذَبَانِ
tuʕḏabāni
تُعْذَبْنَ
tuʕḏabna
يُعْذَبْنَ
yuʕḏabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعْذَبَ
ʔuʕḏaba
تُعْذَبَ
tuʕḏaba
يُعْذَبَ
yuʕḏaba
تُعْذَبَا
tuʕḏabā
يُعْذَبَا
yuʕḏabā
نُعْذَبَ
nuʕḏaba
تُعْذَبُوا
tuʕḏabū
يُعْذَبُوا
yuʕḏabū
f تُعْذَبِي
tuʕḏabī
تُعْذَبَ
tuʕḏaba
تُعْذَبَا
tuʕḏabā
تُعْذَبْنَ
tuʕḏabna
يُعْذَبْنَ
yuʕḏabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعْذَبْ
ʔuʕḏab
تُعْذَبْ
tuʕḏab
يُعْذَبْ
yuʕḏab
تُعْذَبَا
tuʕḏabā
يُعْذَبَا
yuʕḏabā
نُعْذَبْ
nuʕḏab
تُعْذَبُوا
tuʕḏabū
يُعْذَبُوا
yuʕḏabū
f تُعْذَبِي
tuʕḏabī
تُعْذَبْ
tuʕḏab
تُعْذَبَا
tuʕḏabā
تُعْذَبْنَ
tuʕḏabna
يُعْذَبْنَ
yuʕḏabna

Etymology 2

Verb

أعذب (form II)

  1. أُعَذِّبُ (ʔuʕaḏḏibu) /ʔu.ʕað.ði.bu/: first-person singular non-past active indicative of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)
  2. أُعَذَّبُ (ʔuʕaḏḏabu) /ʔu.ʕað.ða.bu/: first-person singular non-past passive indicative of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)
  3. أُعَذِّبَ (ʔuʕaḏḏiba) /ʔu.ʕað.ði.ba/: first-person singular non-past active subjunctive of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)
  4. أُعَذَّبَ (ʔuʕaḏḏaba) /ʔu.ʕað.ða.ba/: first-person singular non-past passive subjunctive of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)
  5. أُعَذِّبْ (ʔuʕaḏḏib) /ʔu.ʕað.ðib/: first-person singular non-past active jussive of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)
  6. أُعَذَّبْ (ʔuʕaḏḏab) /ʔu.ʕað.ðab/: first-person singular non-past passive jussive of عَذَّبَ (ʕaḏḏaba)