أفرق

See also: افرق

Arabic

Etymology 1

Denominal verb of إِفْرِيقْيَا (ʔifrīqyā, Africa), with the first quadriliteral conjugation implying the bestowing of a particular quality.

Verb

أَفْرَقَ • (ʔafraqa) Iq (non-past يُؤَفْرِقُ (yuʔafriqu), verbal noun أَفْرَقَة (ʔafraqa))

  1. to Africanize, to make African
Conjugation
Conjugation of أَفْرَقَ (Iq, sound, full passive, verbal noun أَفْرَقَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
أَفْرَقَة
ʔafraqa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤَفْرِق
muʔafriq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤَفْرَق
muʔafraq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَفْرَقْتُ
ʔafraqtu
أَفْرَقْتَ
ʔafraqta
أَفْرَقَ
ʔafraqa
أَفْرَقْتُمَا
ʔafraqtumā
أَفْرَقَا
ʔafraqā
أَفْرَقْنَا
ʔafraqnā
أَفْرَقْتُمْ
ʔafraqtum
أَفْرَقُوا
ʔafraqū
f أَفْرَقْتِ
ʔafraqti
أَفْرَقَتْ
ʔafraqat
أَفْرَقَتَا
ʔafraqatā
أَفْرَقْتُنَّ
ʔafraqtunna
أَفْرَقْنَ
ʔafraqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَفْرِقُ
ʔuʔafriqu
تُؤَفْرِقُ
tuʔafriqu
يُؤَفْرِقُ
yuʔafriqu
تُؤَفْرِقَانِ
tuʔafriqāni
يُؤَفْرِقَانِ
yuʔafriqāni
نُؤَفْرِقُ
nuʔafriqu
تُؤَفْرِقُونَ
tuʔafriqūna
يُؤَفْرِقُونَ
yuʔafriqūna
f تُؤَفْرِقِينَ
tuʔafriqīna
تُؤَفْرِقُ
tuʔafriqu
تُؤَفْرِقَانِ
tuʔafriqāni
تُؤَفْرِقْنَ
tuʔafriqna
يُؤَفْرِقْنَ
yuʔafriqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَفْرِقَ
ʔuʔafriqa
تُؤَفْرِقَ
tuʔafriqa
يُؤَفْرِقَ
yuʔafriqa
تُؤَفْرِقَا
tuʔafriqā
يُؤَفْرِقَا
yuʔafriqā
نُؤَفْرِقَ
nuʔafriqa
تُؤَفْرِقُوا
tuʔafriqū
يُؤَفْرِقُوا
yuʔafriqū
f تُؤَفْرِقِي
tuʔafriqī
تُؤَفْرِقَ
tuʔafriqa
تُؤَفْرِقَا
tuʔafriqā
تُؤَفْرِقْنَ
tuʔafriqna
يُؤَفْرِقْنَ
yuʔafriqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَفْرِقْ
ʔuʔafriq
تُؤَفْرِقْ
tuʔafriq
يُؤَفْرِقْ
yuʔafriq
تُؤَفْرِقَا
tuʔafriqā
يُؤَفْرِقَا
yuʔafriqā
نُؤَفْرِقْ
nuʔafriq
تُؤَفْرِقُوا
tuʔafriqū
يُؤَفْرِقُوا
yuʔafriqū
f تُؤَفْرِقِي
tuʔafriqī
تُؤَفْرِقْ
tuʔafriq
تُؤَفْرِقَا
tuʔafriqā
تُؤَفْرِقْنَ
tuʔafriqna
يُؤَفْرِقْنَ
yuʔafriqna
imperative
الْأَمْر
m أَفْرِقْ
ʔafriq
أَفْرِقَا
ʔafriqā
أَفْرِقُوا
ʔafriqū
f أَفْرِقِي
ʔafriqī
أَفْرِقْنَ
ʔafriqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُفْرِقْتُ
ʔufriqtu
أُفْرِقْتَ
ʔufriqta
أُفْرِقَ
ʔufriqa
أُفْرِقْتُمَا
ʔufriqtumā
أُفْرِقَا
ʔufriqā
أُفْرِقْنَا
ʔufriqnā
أُفْرِقْتُمْ
ʔufriqtum
أُفْرِقُوا
ʔufriqū
f أُفْرِقْتِ
ʔufriqti
أُفْرِقَتْ
ʔufriqat
أُفْرِقَتَا
ʔufriqatā
أُفْرِقْتُنَّ
ʔufriqtunna
أُفْرِقْنَ
ʔufriqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَفْرَقُ
ʔuʔafraqu
تُؤَفْرَقُ
tuʔafraqu
يُؤَفْرَقُ
yuʔafraqu
تُؤَفْرَقَانِ
tuʔafraqāni
يُؤَفْرَقَانِ
yuʔafraqāni
نُؤَفْرَقُ
nuʔafraqu
تُؤَفْرَقُونَ
tuʔafraqūna
يُؤَفْرَقُونَ
yuʔafraqūna
f تُؤَفْرَقِينَ
tuʔafraqīna
تُؤَفْرَقُ
tuʔafraqu
تُؤَفْرَقَانِ
tuʔafraqāni
تُؤَفْرَقْنَ
tuʔafraqna
يُؤَفْرَقْنَ
yuʔafraqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَفْرَقَ
ʔuʔafraqa
تُؤَفْرَقَ
tuʔafraqa
يُؤَفْرَقَ
yuʔafraqa
تُؤَفْرَقَا
tuʔafraqā
يُؤَفْرَقَا
yuʔafraqā
نُؤَفْرَقَ
nuʔafraqa
تُؤَفْرَقُوا
tuʔafraqū
يُؤَفْرَقُوا
yuʔafraqū
f تُؤَفْرَقِي
tuʔafraqī
تُؤَفْرَقَ
tuʔafraqa
تُؤَفْرَقَا
tuʔafraqā
تُؤَفْرَقْنَ
tuʔafraqna
يُؤَفْرَقْنَ
yuʔafraqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَفْرَقْ
ʔuʔafraq
تُؤَفْرَقْ
tuʔafraq
يُؤَفْرَقْ
yuʔafraq
تُؤَفْرَقَا
tuʔafraqā
يُؤَفْرَقَا
yuʔafraqā
نُؤَفْرَقْ
nuʔafraq
تُؤَفْرَقُوا
tuʔafraqū
يُؤَفْرَقُوا
yuʔafraqū
f تُؤَفْرَقِي
tuʔafraqī
تُؤَفْرَقْ
tuʔafraq
تُؤَفْرَقَا
tuʔafraqā
تُؤَفْرَقْنَ
tuʔafraqna
يُؤَفْرَقْنَ
yuʔafraqna

Etymology 2.1

Verb

أفرق (form I)

  1. أَفْرُقُ (ʔafruqu) /ʔaf.ru.qu/: first-person singular non-past active indicative of فَرَقَ (faraqa)
  2. أُفْرَقُ (ʔufraqu) /ʔuf.ra.qu/: first-person singular non-past passive indicative of فَرَقَ (faraqa)
  3. أَفْرُقَ (ʔafruqa) /ʔaf.ru.qa/: first-person singular non-past active subjunctive of فَرَقَ (faraqa)
  4. أُفْرَقَ (ʔufraqa) /ʔuf.ra.qa/: first-person singular non-past passive subjunctive of فَرَقَ (faraqa)
  5. أَفْرُقْ (ʔafruq) /ʔaf.ruq/: first-person singular non-past active jussive of فَرَقَ (faraqa)
  6. أُفْرَقْ (ʔufraq) /ʔuf.raq/: first-person singular non-past passive jussive of فَرَقَ (faraqa)
  7. أَفْرَقُ (ʔafraqu) /ʔaf.ra.qu/: first-person singular non-past active indicative of فَرِقَ (fariqa)
  8. أَفْرَقَ (ʔafraqa) /ʔaf.ra.qa/: first-person singular non-past active subjunctive of فَرِقَ (fariqa)
  9. أَفْرَقْ (ʔafraq) /ʔaf.raq/: first-person singular non-past active jussive of فَرِقَ (fariqa)

Etymology 2.2

Verb

أفرق (form II)

  1. أُفَرِّقُ (ʔufarriqu) /ʔu.far.ri.qu/: first-person singular non-past active indicative of فَرَّقَ (farraqa)
  2. أُفَرَّقُ (ʔufarraqu) /ʔu.far.ra.qu/: first-person singular non-past passive indicative of فَرَّقَ (farraqa)
  3. أُفَرِّقَ (ʔufarriqa) /ʔu.far.ri.qa/: first-person singular non-past active subjunctive of فَرَّقَ (farraqa)
  4. أُفَرَّقَ (ʔufarraqa) /ʔu.far.ra.qa/: first-person singular non-past passive subjunctive of فَرَّقَ (farraqa)
  5. أُفَرِّقْ (ʔufarriq) /ʔu.far.riq/: first-person singular non-past active jussive of فَرَّقَ (farraqa)
  6. أُفَرَّقْ (ʔufarraq) /ʔu.far.raq/: first-person singular non-past passive jussive of فَرَّقَ (farraqa)