أفظ

Arabic

Root
ف ظ ظ (f ẓ ẓ)
2 terms

Pronunciation

IPA(key): /ʔa.faðˤðˤ/

Adjective

أَفَظّ • (ʔafaẓẓ)

  1. elative degree of فَظّ (faẓẓ):
    1. rougher/roughest, coarser/coarsest, more/most rude or the like, or more/most evil/difficult in disposition, ill-natured or perverse.

Declension

Declension of adjective أَفَظّ (ʔafaẓẓ)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَفَظّ
ʔafaẓẓ
الْأَفَظّ
al-ʔafaẓẓ
فُظّى
fuẓẓā
الْفُظّى
al-fuẓẓā
nominative أَفَظُّ
ʔafaẓẓu
الْأَفَظُّ
al-ʔafaẓẓu
فُظّى
fuẓẓā
الْفُظّى
al-fuẓẓā
accusative أَفَظَّ
ʔafaẓẓa
الْأَفَظَّ
al-ʔafaẓẓa
فُظّى
fuẓẓā
الْفُظّى
al-fuẓẓā
genitive أَفَظَّ
ʔafaẓẓa
الْأَفَظِّ
al-ʔafaẓẓi
فُظّى
fuẓẓā
الْفُظّى
al-fuẓẓā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَفَظَّيْن
ʔafaẓẓayn
الْأَفَظَّيْن
al-ʔafaẓẓayn
فُظَّيَيْن
fuẓẓayayn
الْفُظَّيَيْن
al-fuẓẓayayn
nominative أَفَظَّانِ
ʔafaẓẓāni
الْأَفَظَّانِ
al-ʔafaẓẓāni
فُظَّيَانِ
fuẓẓayāni
الْفُظَّيَانِ
al-fuẓẓayāni
accusative أَفَظَّيْنِ
ʔafaẓẓayni
الْأَفَظَّيْنِ
al-ʔafaẓẓayni
فُظَّيَيْنِ
fuẓẓayayni
الْفُظَّيَيْنِ
al-fuẓẓayayni
genitive أَفَظَّيْنِ
ʔafaẓẓayni
الْأَفَظَّيْنِ
al-ʔafaẓẓayni
فُظَّيَيْنِ
fuẓẓayayni
الْفُظَّيَيْنِ
al-fuẓẓayayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? فُظَّيَات
fuẓẓayāt
الْفُظَّيَات
al-fuẓẓayāt
nominative ? ? فُظَّيَاتٌ
fuẓẓayātun
الْفُظَّيَاتُ
al-fuẓẓayātu
accusative ? ? فُظَّيَاتٍ
fuẓẓayātin
الْفُظَّيَاتِ
al-fuẓẓayāti
genitive ? ? فُظَّيَاتٍ
fuẓẓayātin
الْفُظَّيَاتِ
al-fuẓẓayāti