ألبن

Arabic

Etymology 1

Denominal verb of أَلْبَانِيَا (ʔalbāniyā, Albania), with the first quadriliteral conjugation implying the bestowing of a particular quality.

Verb

أَلْبَنَ • (ʔalbana) Iq (non-past يُؤَلْبِنُ (yuʔalbinu), verbal noun أَلْبَنَة (ʔalbana))

  1. to Albanianize (make Albanian)
Conjugation
Conjugation of أَلْبَنَ (Iq, sound, full passive, verbal noun أَلْبَنَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
أَلْبَنَة
ʔalbana
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤَلْبِن
muʔalbin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤَلْبَن
muʔalban
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَلْبَنْتُ
ʔalbantu
أَلْبَنْتَ
ʔalbanta
أَلْبَنَ
ʔalbana
أَلْبَنْتُمَا
ʔalbantumā
أَلْبَنَا
ʔalbanā
أَلْبَنَّا
ʔalbannā
أَلْبَنْتُمْ
ʔalbantum
أَلْبَنُوا
ʔalbanū
f أَلْبَنْتِ
ʔalbanti
أَلْبَنَتْ
ʔalbanat
أَلْبَنَتَا
ʔalbanatā
أَلْبَنْتُنَّ
ʔalbantunna
أَلْبَنَّ
ʔalbanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَلْبِنُ
ʔuʔalbinu
تُؤَلْبِنُ
tuʔalbinu
يُؤَلْبِنُ
yuʔalbinu
تُؤَلْبِنَانِ
tuʔalbināni
يُؤَلْبِنَانِ
yuʔalbināni
نُؤَلْبِنُ
nuʔalbinu
تُؤَلْبِنُونَ
tuʔalbinūna
يُؤَلْبِنُونَ
yuʔalbinūna
f تُؤَلْبِنِينَ
tuʔalbinīna
تُؤَلْبِنُ
tuʔalbinu
تُؤَلْبِنَانِ
tuʔalbināni
تُؤَلْبِنَّ
tuʔalbinna
يُؤَلْبِنَّ
yuʔalbinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَلْبِنَ
ʔuʔalbina
تُؤَلْبِنَ
tuʔalbina
يُؤَلْبِنَ
yuʔalbina
تُؤَلْبِنَا
tuʔalbinā
يُؤَلْبِنَا
yuʔalbinā
نُؤَلْبِنَ
nuʔalbina
تُؤَلْبِنُوا
tuʔalbinū
يُؤَلْبِنُوا
yuʔalbinū
f تُؤَلْبِنِي
tuʔalbinī
تُؤَلْبِنَ
tuʔalbina
تُؤَلْبِنَا
tuʔalbinā
تُؤَلْبِنَّ
tuʔalbinna
يُؤَلْبِنَّ
yuʔalbinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَلْبِنْ
ʔuʔalbin
تُؤَلْبِنْ
tuʔalbin
يُؤَلْبِنْ
yuʔalbin
تُؤَلْبِنَا
tuʔalbinā
يُؤَلْبِنَا
yuʔalbinā
نُؤَلْبِنْ
nuʔalbin
تُؤَلْبِنُوا
tuʔalbinū
يُؤَلْبِنُوا
yuʔalbinū
f تُؤَلْبِنِي
tuʔalbinī
تُؤَلْبِنْ
tuʔalbin
تُؤَلْبِنَا
tuʔalbinā
تُؤَلْبِنَّ
tuʔalbinna
يُؤَلْبِنَّ
yuʔalbinna
imperative
الْأَمْر
m أَلْبِنْ
ʔalbin
أَلْبِنَا
ʔalbinā
أَلْبِنُوا
ʔalbinū
f أَلْبِنِي
ʔalbinī
أَلْبِنَّ
ʔalbinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُلْبِنْتُ
ʔulbintu
أُلْبِنْتَ
ʔulbinta
أُلْبِنَ
ʔulbina
أُلْبِنْتُمَا
ʔulbintumā
أُلْبِنَا
ʔulbinā
أُلْبِنَّا
ʔulbinnā
أُلْبِنْتُمْ
ʔulbintum
أُلْبِنُوا
ʔulbinū
f أُلْبِنْتِ
ʔulbinti
أُلْبِنَتْ
ʔulbinat
أُلْبِنَتَا
ʔulbinatā
أُلْبِنْتُنَّ
ʔulbintunna
أُلْبِنَّ
ʔulbinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَلْبَنُ
ʔuʔalbanu
تُؤَلْبَنُ
tuʔalbanu
يُؤَلْبَنُ
yuʔalbanu
تُؤَلْبَنَانِ
tuʔalbanāni
يُؤَلْبَنَانِ
yuʔalbanāni
نُؤَلْبَنُ
nuʔalbanu
تُؤَلْبَنُونَ
tuʔalbanūna
يُؤَلْبَنُونَ
yuʔalbanūna
f تُؤَلْبَنِينَ
tuʔalbanīna
تُؤَلْبَنُ
tuʔalbanu
تُؤَلْبَنَانِ
tuʔalbanāni
تُؤَلْبَنَّ
tuʔalbanna
يُؤَلْبَنَّ
yuʔalbanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَلْبَنَ
ʔuʔalbana
تُؤَلْبَنَ
tuʔalbana
يُؤَلْبَنَ
yuʔalbana
تُؤَلْبَنَا
tuʔalbanā
يُؤَلْبَنَا
yuʔalbanā
نُؤَلْبَنَ
nuʔalbana
تُؤَلْبَنُوا
tuʔalbanū
يُؤَلْبَنُوا
yuʔalbanū
f تُؤَلْبَنِي
tuʔalbanī
تُؤَلْبَنَ
tuʔalbana
تُؤَلْبَنَا
tuʔalbanā
تُؤَلْبَنَّ
tuʔalbanna
يُؤَلْبَنَّ
yuʔalbanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَلْبَنْ
ʔuʔalban
تُؤَلْبَنْ
tuʔalban
يُؤَلْبَنْ
yuʔalban
تُؤَلْبَنَا
tuʔalbanā
يُؤَلْبَنَا
yuʔalbanā
نُؤَلْبَنْ
nuʔalban
تُؤَلْبَنُوا
tuʔalbanū
يُؤَلْبَنُوا
yuʔalbanū
f تُؤَلْبَنِي
tuʔalbanī
تُؤَلْبَنْ
tuʔalban
تُؤَلْبَنَا
tuʔalbanā
تُؤَلْبَنَّ
tuʔalbanna
يُؤَلْبَنَّ
yuʔalbanna

Etymology 2

Verb

ألبن (form II)

  1. أُلَبِّنُ (ʔulabbinu) /ʔu.lab.bi.nu/: first-person singular non-past active indicative of لَبَّنَ (labbana)
  2. أُلَبِّنَ (ʔulabbina) /ʔu.lab.bi.na/: first-person singular non-past active subjunctive of لَبَّنَ (labbana)
  3. أُلَبِّنْ (ʔulabbin) /ʔu.lab.bin/: first-person singular non-past active jussive of لَبَّنَ (labbana)