أمرض

See also: امرض

Arabic

Etymology 1

Root
م ر ض (m r ḍ)
8 terms

Elative of مَرِيض (marīḍ, sick).

Adjective

أَمْرَض • (ʔamraḍ) (feminine مُرْضَى (murḍā), masculine plural أَمَارِض (ʔamāriḍ), feminine plural مُرْضَيَات (murḍayāt))

  1. elative degree of مَرِيض (marīḍ):
    1. sicker; sickest
Declension
Declension of adjective أَمْرَض (ʔamraḍ)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَمْرَض
ʔamraḍ
الْأَمْرَض
al-ʔamraḍ
مُرْضى
murḍā
الْمُرْضى
al-murḍā
nominative أَمْرَضُ
ʔamraḍu
الْأَمْرَضُ
al-ʔamraḍu
مُرْضى
murḍā
الْمُرْضى
al-murḍā
accusative أَمْرَضَ
ʔamraḍa
الْأَمْرَضَ
al-ʔamraḍa
مُرْضى
murḍā
الْمُرْضى
al-murḍā
genitive أَمْرَضَ
ʔamraḍa
الْأَمْرَضِ
al-ʔamraḍi
مُرْضى
murḍā
الْمُرْضى
al-murḍā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَمْرَضَيْن
ʔamraḍayn
الْأَمْرَضَيْن
al-ʔamraḍayn
مُرْضَيَيْن
murḍayayn
الْمُرْضَيَيْن
al-murḍayayn
nominative أَمْرَضَانِ
ʔamraḍāni
الْأَمْرَضَانِ
al-ʔamraḍāni
مُرْضَيَانِ
murḍayāni
الْمُرْضَيَانِ
al-murḍayāni
accusative أَمْرَضَيْنِ
ʔamraḍayni
الْأَمْرَضَيْنِ
al-ʔamraḍayni
مُرْضَيَيْنِ
murḍayayni
الْمُرْضَيَيْنِ
al-murḍayayni
genitive أَمْرَضَيْنِ
ʔamraḍayni
الْأَمْرَضَيْنِ
al-ʔamraḍayni
مُرْضَيَيْنِ
murḍayayni
الْمُرْضَيَيْنِ
al-murḍayayni
plural masculine feminine
basic broken plural diptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَمَارِض
ʔamāriḍ
الْأَمَارِض
al-ʔamāriḍ
مُرْضَيَات
murḍayāt
الْمُرْضَيَات
al-murḍayāt
nominative أَمَارِضُ
ʔamāriḍu
الْأَمَارِضُ
al-ʔamāriḍu
مُرْضَيَاتٌ
murḍayātun
الْمُرْضَيَاتُ
al-murḍayātu
accusative أَمَارِضَ
ʔamāriḍa
الْأَمَارِضَ
al-ʔamāriḍa
مُرْضَيَاتٍ
murḍayātin
الْمُرْضَيَاتِ
al-murḍayāti
genitive أَمَارِضَ
ʔamāriḍa
الْأَمَارِضِ
al-ʔamāriḍi
مُرْضَيَاتٍ
murḍayātin
الْمُرْضَيَاتِ
al-murḍayāti

Etymology 2

Verb

أَمْرَضَ • (ʔamraḍa) IV (non-past يُمْرِضُ (yumriḍu), verbal noun إِمْرَاض (ʔimrāḍ))

  1. (intransitive) to become diseased
  2. (transitive) to sicken, to make ill
Conjugation
Conjugation of أَمْرَضَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِمْرَاض)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِمْرَاض
ʔimrāḍ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُمْرِض
mumriḍ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُمْرَض
mumraḍ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَمْرَضْتُ
ʔamraḍtu
أَمْرَضْتَ
ʔamraḍta
أَمْرَضَ
ʔamraḍa
أَمْرَضْتُمَا
ʔamraḍtumā
أَمْرَضَا
ʔamraḍā
أَمْرَضْنَا
ʔamraḍnā
أَمْرَضْتُمْ
ʔamraḍtum
أَمْرَضُوا
ʔamraḍū
f أَمْرَضْتِ
ʔamraḍti
أَمْرَضَتْ
ʔamraḍat
أَمْرَضَتَا
ʔamraḍatā
أَمْرَضْتُنَّ
ʔamraḍtunna
أَمْرَضْنَ
ʔamraḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْرِضُ
ʔumriḍu
تُمْرِضُ
tumriḍu
يُمْرِضُ
yumriḍu
تُمْرِضَانِ
tumriḍāni
يُمْرِضَانِ
yumriḍāni
نُمْرِضُ
numriḍu
تُمْرِضُونَ
tumriḍūna
يُمْرِضُونَ
yumriḍūna
f تُمْرِضِينَ
tumriḍīna
تُمْرِضُ
tumriḍu
تُمْرِضَانِ
tumriḍāni
تُمْرِضْنَ
tumriḍna
يُمْرِضْنَ
yumriḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْرِضَ
ʔumriḍa
تُمْرِضَ
tumriḍa
يُمْرِضَ
yumriḍa
تُمْرِضَا
tumriḍā
يُمْرِضَا
yumriḍā
نُمْرِضَ
numriḍa
تُمْرِضُوا
tumriḍū
يُمْرِضُوا
yumriḍū
f تُمْرِضِي
tumriḍī
تُمْرِضَ
tumriḍa
تُمْرِضَا
tumriḍā
تُمْرِضْنَ
tumriḍna
يُمْرِضْنَ
yumriḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْرِضْ
ʔumriḍ
تُمْرِضْ
tumriḍ
يُمْرِضْ
yumriḍ
تُمْرِضَا
tumriḍā
يُمْرِضَا
yumriḍā
نُمْرِضْ
numriḍ
تُمْرِضُوا
tumriḍū
يُمْرِضُوا
yumriḍū
f تُمْرِضِي
tumriḍī
تُمْرِضْ
tumriḍ
تُمْرِضَا
tumriḍā
تُمْرِضْنَ
tumriḍna
يُمْرِضْنَ
yumriḍna
imperative
الْأَمْر
m أَمْرِضْ
ʔamriḍ
أَمْرِضَا
ʔamriḍā
أَمْرِضُوا
ʔamriḍū
f أَمْرِضِي
ʔamriḍī
أَمْرِضْنَ
ʔamriḍna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُمْرِضْتُ
ʔumriḍtu
أُمْرِضْتَ
ʔumriḍta
أُمْرِضَ
ʔumriḍa
أُمْرِضْتُمَا
ʔumriḍtumā
أُمْرِضَا
ʔumriḍā
أُمْرِضْنَا
ʔumriḍnā
أُمْرِضْتُمْ
ʔumriḍtum
أُمْرِضُوا
ʔumriḍū
f أُمْرِضْتِ
ʔumriḍti
أُمْرِضَتْ
ʔumriḍat
أُمْرِضَتَا
ʔumriḍatā
أُمْرِضْتُنَّ
ʔumriḍtunna
أُمْرِضْنَ
ʔumriḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْرَضُ
ʔumraḍu
تُمْرَضُ
tumraḍu
يُمْرَضُ
yumraḍu
تُمْرَضَانِ
tumraḍāni
يُمْرَضَانِ
yumraḍāni
نُمْرَضُ
numraḍu
تُمْرَضُونَ
tumraḍūna
يُمْرَضُونَ
yumraḍūna
f تُمْرَضِينَ
tumraḍīna
تُمْرَضُ
tumraḍu
تُمْرَضَانِ
tumraḍāni
تُمْرَضْنَ
tumraḍna
يُمْرَضْنَ
yumraḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْرَضَ
ʔumraḍa
تُمْرَضَ
tumraḍa
يُمْرَضَ
yumraḍa
تُمْرَضَا
tumraḍā
يُمْرَضَا
yumraḍā
نُمْرَضَ
numraḍa
تُمْرَضُوا
tumraḍū
يُمْرَضُوا
yumraḍū
f تُمْرَضِي
tumraḍī
تُمْرَضَ
tumraḍa
تُمْرَضَا
tumraḍā
تُمْرَضْنَ
tumraḍna
يُمْرَضْنَ
yumraḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْرَضْ
ʔumraḍ
تُمْرَضْ
tumraḍ
يُمْرَضْ
yumraḍ
تُمْرَضَا
tumraḍā
يُمْرَضَا
yumraḍā
نُمْرَضْ
numraḍ
تُمْرَضُوا
tumraḍū
يُمْرَضُوا
yumraḍū
f تُمْرَضِي
tumraḍī
تُمْرَضْ
tumraḍ
تُمْرَضَا
tumraḍā
تُمْرَضْنَ
tumraḍna
يُمْرَضْنَ
yumraḍna

Etymology 3

Verb

أمرض (form I)

  1. أَمْرَضُ (ʔamraḍu) /ʔam.ra.dˤu/: first-person singular non-past active indicative of مَرِضَ (mariḍa)
  2. أَمْرَضَ (ʔamraḍa) /ʔam.ra.dˤa/: first-person singular non-past active subjunctive of مَرِضَ (mariḍa)
  3. أَمْرَضْ (ʔamraḍ) /ʔam.radˤ/: first-person singular non-past active jussive of مَرِضَ (mariḍa)