إبحار
Arabic
| Root |
|---|
| ب ح ر (b ḥ r) |
| 7 terms |
Etymology
Verbal noun of أَبْحَرَ (ʔabḥara).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔib.ħaːr/
- Rhymes: -aːr
Noun
إِبْحَار • (ʔibḥār) m
- verbal noun of أَبْحَرَ (ʔabḥara) (form IV)
- (uncountable, Nautical) setting sail, sailing, navigation, seafaring
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِبْحَار ʔibḥār |
الْإِبْحَار al-ʔibḥār |
إِبْحَار ʔibḥār |
| nominative | إِبْحَارٌ ʔibḥārun |
الْإِبْحَارُ al-ʔibḥāru |
إِبْحَارُ ʔibḥāru |
| accusative | إِبْحَارًا ʔibḥāran |
الْإِبْحَارَ al-ʔibḥāra |
إِبْحَارَ ʔibḥāra |
| genitive | إِبْحَارٍ ʔibḥārin |
الْإِبْحَارِ al-ʔibḥāri |
إِبْحَارِ ʔibḥāri |
Descendants
- → Ottoman Turkish: ابحار (ibhâr)